San Nicola da Tolentino

dal Tractatus Fr. Henrici de Urimaria *

di Fra Enrico de Urimaria o de Friemar

 

 

 

ARTICOLO V

Verum qui a radice tanta sanctitatis priorum patrum huius ordinis nonnisi sancta germina decuit propagari, ideo sub compendio pro edificatione fratrum fratres famose et notorie sanctitatis huius nostri ordinis, de quibus compertum habui, studui annotare. Quorum primus, ut didici, fuit frater Iohannes Bonus, qui in sezena (sic) fecit arctissimam penitentiam, vir maxime sanctitatis. Secundus fuit frater Vitus de Ungaria. Tertius fuit frater Hardundus de Gotha, cuius meritis quedam magna persona, lepra infecta, ex sola devotione et voto suum tumulum visitandi, fuit in momento iurata. Quartus fuit frater Symon de Tuderto, vir sanctus, qui Bononiae vitam presentem deifice claudens, suum obitum publice coram populo in ultima sua predicatione predixit, et magnis miraculis ibidem claruit. Deinde fuit frater Nicholaus de Tolentino, quem primo omnium propter sue sanctitatis merita debueram nominare, licet fuerit quibusdam aliis enumeratis posterior tempore. Qui etiam stupendis et infinitis miraculis claruit (sicut et omnes hic enumerati, qui omnes evidentibus miraculis claruerunt), cuius etiam canonizationem fere tota Italia per solempnes ambassiatores a sede apostolica pluries cum instantia requisivit, quorum desiderium non dubito, per divinam clementiam et sancte Romane ecclesie providentiam, pro laude Dei de proximo adimplendum. Ex quibus omnibus fratres omnes et singuli predicta diligenti animo revolventes, habent, maximam materiam ipsi Deo et glorioso patri nostro Augustino semper sine macula in omni fervore caritatis et sinceritate cordis ferventius serviendi. Quod nobis prestare dignetur, de cuius munere venit, ut sibi a fidelibus digne et laudabiliter serviatur. Amen. Compilatus fuit iste tractatus Anno Domini M.CCC.XXX.IIII. Deo gratias.