ANGUISCIOLA PELO

 

 

 

Anguisciola Pelo Fr. Spiritus, etiam Angosciolus vocatus, Vicentiae in Venetorum Republica, anno 1534 orturn habuit Ordinemque Augustinianum, Rev.mo Seripando gubernante, in patrio coenobio Provinciae Tarvisinae admodum iuvenis ingreditur, atque an. 1554 die 23 augusti adscribitur. Fuit inde inter cursores die 12 maii adnumeratus, ac die 20 ian. an. 1560 Neapoli fit Lector. Duobus post annis die 15 octobris ad magisterium licentiatur, ac die 11 maii 1563, iam Baccalaureus, ad magistralem lauream accipiendam facultate donatur. Romam accersitus, dum coram Pio V Pont. Max. et Cardinalibus sermones aliquot haberet electissimis verbis, gravissimisque sententiis ornatos, in eruditione et dicendi arte non tam specie et opinione vulgi quam re et iudiciis prudentum, summa cum sui et Ordinis lande primatum obtinuit. Die 27 novembr. 1565 cum ad negotia quorumdam illustrium Neapolitanorum Equitum Melitensium de Pignatellis in insulam Melitensem apud Magnum Magistrum expedienda delegatus esset, Vicarius Generalis in conventibus illius insulae instituitur, ibique biennium moratus est. Hac temporis intercapedine tum generalibus eiusdem Ordinis comitiis interfuit, tum etiam universis Equitibus insignem de Turcarum tyranno reportatam victoriam loculentissima oratione gratulatus fuit, tum dein cum de mutanda Ordinis sede ageretur propter Turcarum metum, magni Magistri iussu omnium Equitum animos in magno ipsorum concilio mira eloquentia confirmavit. An. 1569 deputatus fuit in conventu Paulae Commissarius Generalis; die 19 martii eiusdem anni Praeses Capituli Provinciae Calabriae, et die 21 novembr. 1570 Vicarius Generalis in conventu Bononiensi. Anno insequenti a P. Thaddaeo Perusino, Ordinis supremo praesule, socius et sui familiaris adsciscitur, eumque comitavit in sacram Hispaniae et Lusitaniae visitationem.

Cum in conventu Eborensi an. 1573 moraretur, et in eo capella regia haberetur, adessetque solemnitati Rex Lusitaniae et Algarbiorum Sebastianus I, Anguisciola noster concionem habuit idiomate italico (ut Ordinis Regesta aiunt) cum magna satisfactione et applausu Regis et populi. Comitiorum Generalium tempore an. 1575 in festo Pentecostes, die 22 maii in capella Pontificis sermonem habuit, et eodem anno die 22 iulii, ad Episcopatum Nepesinum die 20 eiusdem mensis Alexio Stradella Fivixanensi promoto, in eius locum Procurator Generalis declaratur, cum Romae sacras litteras publice interpretaretur. Eius labore et opera an. 1577, dum munus Procuratoris Generalis ageret, decisa fuit controversia de statu et professione B. Clarae de Montefalco in favorem Ordinis Augustiniani contra Minorem Ordinem. An. 1582 die 2 iunii Comitiis Romae habitis, quibus Mag. Andreas Fivixanus, Vic. Generalis et Pontificis Sacrista, Apostolica Auctoritate praeerat, communi Patrum consensu in Generalem electus fuit Mag. Spiritus Vicentinus (ut Regesta habent) theologus et orator insignis, qui eodem sabbato mira dicendi venustate orationem habuerat de recta ratione gubernandi. Dum autem Provincias Ordinis lustraret, Bononiae prius in gravem morbum incidit, et postea in sepulcrum descendit die 7 maii 1586 vix 52 annorum aetatis suae.

Reliquit sequentia, quae mss. asservabantur in nostra Bibliotheca Patavina et a Possevino perlecta fuere:

1. Orationes quamplurimae, quas coram Summis Pontificibus, Regibus et Princibus et in Tridentina Synodo peroravit. ms. Ex his orationibus duo asservantur Florentiae in Biblioth. Nation. in cod. II, IV. 500 (Magliab. Cl. XXXVII n. 92) saec. XVI, et sunt: la Orazione nella fondazione della nuova città di Massa di Fr. Spirito Pelo Angossola (sic);

2. Orazione dello stesso fatta dinanzi al Gran Maestro dell'Ordine di S. Giovanni Gerosolimitano, in commemorazione della vittoria sui Turchi e della liberazione di Malta l'anno 1565. 2. Explicationes sacrorum aliquot poëmatum, ms. In cod. Vat. Capponi n. 223, f. 72 adest: Sonetto di Martio Rutilio (?) al Rev. Spirito Angusciola (sic) Pelo et inc.: "Spirto gentil che sì soavemente". Id certe indicat illum etiam poesis artem escoluisse.

3. Tractatus aliquot rerum theologicarum, ms. 4. Regesta Generalatus eiusdem asservata in Arch. Ordinis, Dd. 39. Quaedam eius litterae ad universum Ordinem editae fuerunt in Analectis August. Anno X, p. 132 et seqq.

 

 

 

Referenze:

Pamphilum, Chron. Ord., f. 131;

Herrera, 1. c. T. II, p. 390;

Elssium, 1. c. p. 630;

Marzari, Hist. Vicent. (Vicentiae, 1654), libr. III, p. 203;

Ossinger, l. c. p. 865;

Lanteri, Postr. Saec. sex, T. II, p. 370, et Erem. Sacr. August., T. I, p. 310 et alios