AQUIS NICOLAUS

 

 

 

de Aquis Taurinis (v. Acquapendente) Fr. Nicolaus, Provinciae Romanae alumnus, vixit saec. XV. Mag. Ambrosius Coriolanus in Chronicis Ordinis, editis an. 1481, enumerans eiusdem viros doctos et sapientes, de hoc fratre Nicolao haec habet: "Trigesimus quintus fuit Magister Nicolaus de Aquapendente praeco maximus divini verbi. Hic de baptismo; de peccato originali; de penitentia; de inferno; de limbo, et purgatorio; de mercatura; de sortilegiis; de evitanda ingratitudine dignos tractatus fecit: festivum sanctorum et quadragesimale optimum, et alios sermones multos de diversis materiebus confecit".

Hujus clari viri Quadragesimales sermones et Tractatus de Convenientia et Disconvenientia Evangelistarum asservantur in codice 1005 (G, III, 7), chart. saec. XV, cc. 302 Bibliothecae Nation. Taurinensis. Hic Nicolaus, iuxta Ordinis Regesta et librum expensarum Provinciae Romanae asservatum in Archivio Ordinis, Ji. 8, f. 72 et seqq., an. 1447 erat Lector in studio Romano, et an. 1449 iam S. Theol. magister, electus fuit supremus provinciae suae praesul. An. 1451, die 6 augusti in Prov. Capitulo, Suriani celebrato, eiusdem Capituli praeses constituitur, atque an. 1454 iterum in Provincialem electus evasit. Obiit iuxta Elssium, l. c., p. 501, qui videtur de illo verius prae aliis scripsisse, die 8 maii 1456. Verendum interim est, ne iste Nicolaus confundatur, uti fecerunt Pamphilus in Chronicis Ordinis, p. 99; Angelus Rocca in Chronhistoriis de Apostolico Sacrario (eiusdem Opera omnia T. I, p. 342-344) et alii cum altero Nicolao de Aquapendente e familia Foresia, qui vixit eodem saeculo, sed paulo post, cuique tribuerunt eadem opera; nam verba Coriolani evidenter hoc excludunt. Et revera: Foresius an. 1469 extabat cursor in studio perusino, renuntiatusque est S. Theologiae Doctor an. 1479, et an. 1487 Provinciae Romanae Moderator. Deinde, defuncto Zacharia Saonensi et Ventura Episcopo Massensi, Sacristae munere abdicante, Sacrarii Apostolici Praefecturae eidem cura demandata fuit, Kalendisque septembris 1505, secreto in Concistorio a Julio II Episcopus Dyranchiensis fuit nominatus, obiitque in non longaeva aetate, die 15 octobris 1507.

Nunc clare elucet Coriolanum scribere non potuisse de Foresio tamquam de mortuo, cum, illo scribente, esset adhuc in viridi aetate. Ast utcumque res se habet, hi sunt qui de illis scripserunt, id est: Augustinus Fontana, Alphabetum Legale, Part. I, p. 4 et Part. IV, p. 13; Possevinus in Apparatu Sacro, Vol. II, p. 478; Gesner et Simler, Bibliotheca, p. 515; Fabricius-Mansi, Biblioth. Lat. mediae et infimae aetatis, T. IV, p. 10; Maraccius, Bibl. Marian. T. II, p. 157; Gandolphus, l. c., p. 272; Lanteri, Postr. Saec. Sex Relig. Aug., T. II, p. 132, et alii.