PATAVINUS IACOBUS

 

 

 

Patavinus Fr. Iacobus, S. Theol. Mag. an. 1547 erat Studens Bononiae, an. 1551 Studii Magister ad S. Augustini de Urbe, et eodem anno die 17 augusti, nescimus an sponte vel missus, de improviso ivit Neapoli ad Generalem Seripandum, qui illum sibi ut secretarium particularem adscivit, eumque in sua Legatione ad Carolum V caesarem comitatus est. Ab eo discessit die 21 novembris 1554 et in suo diario ipse Seripandus, sub hac die, haec de illo notat: "Non sine gravi molestia illum a me dimitto, Patavium cogitantem, hominem mei cupidissimum et singulari quodam erga me benevolentiae affectu carissimum, qui sex fere annis magno mihi usui in litteraria scriptione praesertim fuerat, et in omnibus studiis honestis, pro manu quasi dextera" (Cfr. Calenzio, Documenti inediti sul Concilio di Trento, Roma, 1874, p. 220). A. Lanteri, Addit. ad Crusenii Monast., Matriti, 1890, p. 734, dicitur de familia Caponato et eximius verbi Dei praeco. Fuit saepe Prior et Provincialis, et in epitaphio dicitur vir de clero Patavino et urbe universa, ac praesertim de Santimonialibus optime meritus. Obiit Patavii die 25 iun. an. 1606, aetatis suae 88. Olim in nostra Bibl. Patavina, iuxta Tomasini, p. 76 asservabatur: Itinerarium Fr. Hieronymi Seripandi Archiepiscopi Salernitani Ord. Eremit. in legatione Regni Neapolitani apud Caesar. Carolum IIII (corrige V) a fratre Iacobo Patavino eius secretario scriptum etrusco idiomate, chart. in 4.

 

 

 

Referenze:

Calenzio, Documenti inediti sul Concilio di Trento, Roma, 1874, p. 220