de SANCTO ANGELO LOMBARDORUM IACOBUS

 

 

 

de Sancto Angelo Lombardorum Fr. Iacobus, vir doctrina ac pietate insignis, post illius Sedis instaurationem primus dignus habitus fuit, qui a Bonifacio IX Episcopatui Nicoterae in Calabria praefìceretur die 16 Augusti an. 1392. Ex hac vita migravit an. 1415. Ita Lanteri in Eremi Sacrae, P. I, p. 123 ex Gandolpho in Dissertatione Historica, p. 190. Dicitur a Toppio, Bibl. Neap. p. 108, col. 2: "Philosophus et theologus eminens et vir exemplarissimae vitae", et a Moronio, Vol. 48, p. 28: "insigne per dottrina e pietà". Laudatur etiam ab Herrera, T. I, p. 427; ab Ughello T. IX, col. 414 n. 1 et ab Ossinger, p. 52. Duo ipsius opera, ait Gandolphus, l. c., simul in uno Tomo in fol. observavi Ms. in nostra Carbonariae Neapoli, ideo primus inter scriptores enumero doctum Iacobum. Haec opera sunt: Summa de Republica, et Summa de amicitia. Completa est auxiliante Deo anno Domini 1390 die 24 mensis Februarii in Castro Butilli, Indictione 13.

Ista summa est fratris Iacobi de Civitate S. Angeli Ord. Fratrum Herem. S. Augustini. "Qui scripsit scribat, semper cum Domino vivat. Iacobus vocatur, a Christo benedicatur". In Castro Butilli scripta fuit ista Summa, tempore quo fui Capellanus Excellentissimi D. Domini Comitis Mileti, et Bellicastri. Liber scriptus per Fratrem Danielem de Monterubiano Biblicum Baccalarium Fratrum Heremit. S. Augustini.