SEPTALA LANFRANCUS

 

 

 

Septala Fr. Lanfrancus, Mediolanensis, primus post magnam Ordinis Erem. S. P. Augustini unionem Prior Gen. ortum habuit ex nobilissima progenie an. 1201. Ubi primum per aetatem ei licuit, contra parentum votum monasticam vitam amplecti deliberavit. Quare specie quidem ut litteris vacaret, reipsa tamen ut clam parentes cogitatum suum de religioso instituto amplectendo executioni mandare posset, Bononiam se contulit fama permotus sanctitatis, quam tum temporis per totam Italiam de se emittebat perinsignis Augustiniana Congregatio paulo ante a B. Ioanne Bono instituta. Itaque ibidem an. 1220 in coenobio S. Iacobi ad fluvium Savenam Eremitarum habitum induit, quem postea prae nimia amoris vehementia iugiter osculari non desinebat. Cum autem brevi mirum in modum in litteris ac pietate profecisset, praedicationis munus obire iussus, in vinea Domini opere et sermone strenue adlaboravit, adeo ut criminum spinos ubique eradicando ingens animarum lucrum iugiter reportarit. Anno 1249 praefati Bononiensis coenobii prioratum obtinuit, quem ita egregie gessit ut an. 1252 in comitiis generalibus Bononiae habitis totius Congregationis regimen illi concreditum fuerit. Anno vero 1256 cum Alexander IV cunctis singularum Augustinensium Congregationum Superioribus in coenobium S. Mariae de Populo Romam convocatis, opera praesertim E.mi Card. Richardi a S. Angelo, unum ex variis praefatis Congregationibus Eremitarum S. P. Augustini Ordinem constituisset, non alium eidem Ordini sic unito quam Lanfrancum praeficiendum existimavit. Itaque supremus universi Ordinis Moderator inauguratus nihil antiquius habuit, quam ut decretum unionis exequi curaret, missisque propterea in Galliam, Germaniam, Angliam, Hispaniam, aliasque Europae provincias eximiis prudentia atque pietate viris, qui illarum regionum iam extantia Augustiniani Instituti coenobia nuper unito Ordini aggregarent, aliaque de novo excitarent, statutam unionem feliciter perfecit, atque Augustinian. familiam octo quibus rexit annis mirifice propagavit. Tandem morbo, laboribusque confectus, ac meritis plenus Mediolani in coenobio S. Marci finem huius vitae attigit an. 1268, aetatis suae 63, et regiminis 12. Tumulatus fuit in templo S. Marci, splendido marmoreo monumento honestatus, ac propter vitae sanctimoniam Beati titulum promeruit. Edidit:

1. Ordinis Constitutiones, de quibus legi possunt quae a nostrate P. Mag. Augustino Ant. Giorgi scripta olim fuere, et quae edita extant in nostris Analectis, Vol. I, p. 109 et seqq.

2. Litterae quibus approbantur et confirmantur acta, instrumenta et pacta inita inter Fr. Ioannem de Eugubio, Lanfranci Vicarium in Francia et Ep. Parisiensem, pro loco nostro acquisito Parisiis iuxta portam Montis Martyrum sito, editae in nostris Analectis una cum aliis litteris Clementis Auximatis et Aegidii Romani, Vol. XII, p. 158 et seqq.

 

 

 

Referenze:

Ossinger, p. 831; Argelati, T. II, col. 1319; Herrera, T. II, p. 4; Eissius, p. 421 et Lanteri, Postr. Saec. Sex R. A., Vol. I, p. 144, a quo fere ad litteram haec accepimus