SFORZA GABRIEL

 

 

 

Sforza Fr. Gabriel, in baptismatis fonte Carolus vocatus, Mutii Attenduli comitis Cotignolae et Antoniae de Salimbenis filius, fratres habuit Bosium, comitem S. Florae ac celeberrimum Franciscum ducem Mediolanensem. Adolescens armis se addixit, sed postea ob valetudinis exilitatem seu potius natura inditam ad pietatem propensionem ad ecclesiasticam mulitiam se convertit. Itaque ad Ilicitanum prope Senas Augustinianum coenobium se contulit ibique eremitanum habitum induit, suamque professionem die 24 octobris an. 1443 emisit. Coepit statis virtutibus omnibus splendescere, ita ut in illa sanctorum coenobitarum domo factus fuerit magister novitiorum, atque suis concionibus plurimos homines ad meliorem frugem converterit. Denique Francisco fratre Mediolanensis Ducatus potito imperio instante, a Nicolao V ad Archiepiscopalem Mediolani cathedram ex humili Novitiorum magisterio exaltatus fuit, licet invitus et renuens die 21 iunii an. 1454. In administratione tantae civitatis fratrem consultissime iuvit, prudenterque ac sancte Ecclesiam sibi commissam gubernavit, ita scilicet ut retento pristinae vitae rigore claustralis potius quam Praesulis vitam ducere videretur. Fratri, ut maius Xenodochium fundaret, auctor praecipuus fuit, pleraque alia pietatis opera erigenda perficiendaque curavit. Eum Donatus Bosius contemporaneus nominat virum sanctissimum; Iac. Philippus Bergomensis in Supplementis Chron.: virum gravissimum et in omnibus religiosissimum, et Ioseph Ripamontius in hist. Ecclesiast. Mediolanensi scribit: "Nota Pontificis probitas, famaque illa, quam attulerat e claustris, dictis factisque omnibus addebat auctoritatem, ut quietis et modestiae nomen haberent ea, quae si fierent ab alio, proxima coniurationi haud dubie habentur". Anno sui Episcopatus tertio, nempe 1457 die 12 septembris suae mortalis vitae cursum complevit. Tumulatus fuit in ecclesia Deiparae Virginis Coronatae a Blanca Maria, fratris uxore, Mediolanensi Ducissa aedificata. "Adeo autem, scripsit Ughellus, T. IV, col. 265, Gabriel sancte se gessit, ut Historici Augustiniani in suorum illum Beatorum Album retulerint". Scripsit:

1. Libros super Grammaticam, Humanitatem, Rhetoricam, Logicam, Historias, Epistolas, Orationes;

2. Commentatus est libros Physicorum et de anima;

3. Tractatus morales varios;

4. Mediolanenses chronicas;

5. Opera aliqua Spiritualia;

6. Conciones et Sermones;

7. Commentaria super quatuor Evangelia;

8. Commentaria super quatuor libros sententiarum;

9. Ex Graeco in Latinum novam Paraphrasim Aristotelis protulit.

10. Epistolae duae ad Raphaelem Ponassum sive de Ponasio, Ord. Praed. circa eius opus de consonantia naturae et gratiae editae a Io. Ben. Mittarelli in sua Bibl. Codd. Mss. Monasterii S. Michaelis Venetiarum, coll. 954-955. 

 

 

 

Referenze:Ita fere Gandolfi ex Petro Crescentio Hieronymiano in Praesidio Romano, Part. II, libr. III, narrat. I. n. 6 et ex Abbate Piccinello in Atheneo Mediolanen. p. 230. Cf. et Ossinger p. 846; Moroni, Vol. 45 p. 80; Lanteri, Postr. Saec. Sex R. A., T. II, p. 66, et eiusdem Eremi Sacr. Aug., Part. I, p. 106; Hurter, Nomencl. Litt., T. II, col. 922 et alios