BOTTURNIO ANSELMO

 

 

 

Botturnio Fr. Anselmus, Vicentinus, S. Theol. Mag. quamvis ab Herrera, T. I. p. 57, fratris Marci Bocturnii ex sorore nepos dicatur, tam ipse Anselmus in suo opere: Christiana de Indulgentiis assertio, de familia Bocturnii se nominat. Dicitur illum fuisse virum doctissimum, et theologica scientia praesertim polemica egregie instructum. An. 1513, cum iam esset in Sacr. Theol. Magister, fuit Vicarius generalis coenobii Tarvisini; an. 1515 Paduae studiorum Regens, et an. 1519 Venetiis interfuit capitulo generali loco et vice Discreti provinciae Aragoniae et Cathalauniae, iudicisque causarum munere inibi functus. An. 1526 Tarvisii pariter Capitulo generali interfuit loco Provincialis provinciae Coloniensis, et iuxta Elssium, p. 67, floruit usque ad an. 1530. Iuxta Lanteri autem in Additamentis ad Crusenii Monasticon, Vallisoleti, 1890, p. 579 Anselmus noster fuit inter primos qui Lutheranam haeresim oppugnarunt cum suo opere, cui titulus: Christiana de Indulgentiis assertio, Venetiis, in aedibus Bernardini de Vitalis Veneti, Kal. Iunii MDXXI, in 4.

 

 

 

Referenze:

Pamphilum, f. 112; Herrera, T. I, p. 57; Torelli, T. VIII, p. 25; Gratianum, p. 33; Ossinger, p. 934 et Angelum Gabriellum de S. Maria, Carm. Excalceat., Biblioteca degli Scrittori di Vicenza, Vol, IV. p. 38