BRISSENO DIONYSIUS

 

 

 

Brisseno Fr. Dionysius, Collensis, filius conventus eiusdem civitatis, quae tria Augustinianorum coenobia possidebat, nempe: S. Mariae Gratiarum per dimidium milliare a civitate; S. Antonii ad lacus Ambrosianos per tria milliaria, ad Congregationem Ilicetanam pertinentia; tertium et primarium habebat Parrochialem, in qua an. 1700, ut Gandolphus noster scribit, Evangelia Quadragesimalia exposui, genuit spiritualiter Dionysium Brissenum. P. Bacc. Leonardus Lessius, qui erudite admodum lingua italica descripsit Annales eiusdem monasterii Provinciae Senarum, postquam ex Pamphilo reposuit qualitates Dionysii asserens eum fuisse pietate et litteris exornatum, et arte sermocinandi peritum, concludit: "De virtute, nomine, et doctrina hujus praeclarissimi viri in conventus Scripturis memoria non remanet". Solummodo in Tabula defunctorum Sacristiae bene diposita inter S. T. M. inveni Dionysium Brissenum qui e vivis excessit an. 1471. Hunc celebrant Pamphilus, p. 88; Herrera, p. 100; Gratianus, p. 29; Elssius, p. 169; Fabricius-Mansi, T. I, p. 448; Lanteri in Additamenta ad Crusenium, T. I. p. 510; Oldoinus, Cinelli, Negri, aliique. En Dionysii scripta quae tamen praeter n. 4, ubinam asserventur, est incognitum.

1. Tractatas de morte, in cuius omnibus ferme capitibus incipit: "Omnes morimur, et quasi aqua dilabimur".

2. De arte sermocinandi liber 1.

3. De pulchritudine pacis lib. 1. Inc.: "Distinguit Beatus Augustinus". Ita Gandolfo, p. 111-112.

4. De fide et praescientia divina. Cod. 3230 Biblioth. Regiae Parisiens.

 

 

 

Referenze:

Schier in Cod. Angelicae Bibl. 353, p. 234; Mazzuchelli, Vol. II, Part. IV, col. 2014, nec non Ossinger, p. 159