BRUNI CELESTINO

 

 

 

Bruni Fr. Coelestinus, non Neapolitanus uti dicitur a Lanteri (Postr. Saec. Sex. T. III, p. 37), sed Venusinus, ortum habuit in fine saec. XVI, et, ut scribit Ossinger (Biblioth. August., p. 165) sua profunda seientia theologica, et singulari peritia artis rhetoricae, ac philosophandi acumine Ordini nostro magnum attulit splendorem. Iam ab anno 1610 erat Pulcini Lector studii; fuit inde missus Panormum, ubi et artium et philosophiae et sacrae theologiae professorem nec non studiorum illius coenobi regentem egit. An. 1620 reperitur Mediolani ad S. Marchum Regens, totus in docendo et in libros conscribendo occupatus, ita ut, decoro sui periculo in universa theologia peracto, die 25 iunii 1621 divinae scientiae Magister crearetur. Mense maii 1623 locatus fuit Senis et anno insequenti Bononiae ut studia Ordinis suo ingenio regeret atque illustraret. Interim quadragesimales et adventuales conciones habuerat Panormi, Senis, Venetiis, Augustae Taurinorum, Romae et aliis in civitatibus. Praefuit Provinciis Romandiolae, Apuliae et Terrae Laboris; cumque esset Neapoli, almi illius civitatis theologorum Collegii doctor evasit. In Capitulo Generali an. 1640 celebrato Assistens Italiae fuit renuntiatus. Romae cum degeret amicitiam initam Senis in Tuscia cum Fabio Chigi, cuius praeceptorem egerat, quemque philosophiam docuerat, laetus redintegravit. Ille autem a Coloniensi Nuntiatura reversus, apud Innocentium X egit ut Coelestinus noster professor in Romana Sapientia constitueretur, ac deinde, nimirum postquam in Sacrum Cardinalium Collegium adscitus fuit, effecit etiam ut ad Episcopale Boviani Cathedram in Aprutio promoveretur. Mitram itaque accepit die 23 augusti an. 1653, at mors illam ei eripuit die 31 maii 1664. Dicitur a Nicolao Toppio praedicator celeberrimus. Typis ab eo prostant:

1. Parva Logica sive Proeludium necessarium ad arduam Logicae disciplinam illustri Ad.m. ac Rev.mo P. Mag. Nicolao a S. Angelo Ord. Gen. Priori. Panormi apud Io. Antonium de Francis, 1618, in 4. (Prima pars cursus).

2. Logicalium Disputationum ad Ill.mum et Excell. DD. Antonium de Aragona et Moncada Ducem Montis Alti Principem Paternionis etc. - Panormi apud Io. Antonium de Francis, 1619, in 4. (secunda pars cursus). Opus iterum impressum fuit Neapoli ex Typographia Costantini Vitalis, an. 1620. Ambae editiones sunt in Angelica.

3. Apes Urbanae, sive de viris illustribus. Neapoli, 1618 (Cfr. Minieri Riccio, Memorie storiche del Regno di Napoli, Napoli, 1850, p. 66).

4. Trattato a difesa della Realità del Cambio della ricorsa, secondo che si osserva in ogni città d'Italia e fuori d'Italia, pel P. M. C. Bruno Reg. nello studio di Bologna 1622. In Firenze, 1623 in 4. Extat in Angelica sub signo T. 4. 13.

5. Quodlibeticae disputationes theologicae ad Rev.mum P. M. Hyppolitum Montium Finalensem Ord. Erem. S. Aug. Generalem. Neapoli, Typis Iacobi Gaffari, 1741 in fol. et iterum Neapoli, an 1644 in fol.

6. Opuscula contra quinque Iansenii propositiones ex genuina mente D. Augustini, una cum vera Augustiniana concordia gratiae cum libero arbitrio contra eumdem Iansenium ad Alexandrum VII Pont. Max. Extat Romae in Biblioth. Chisiana in cod. 740 in fol. ms; et in Angelica in cod. 894 et cod. 895 n. 22,1, adest eiusdem iudicium, sive medius modus conciliandi liberum arbitrium cum gratia.

7. Vota et consilia diversa. mss.; ipse enim fuit unus ex illis theologis, qui supramemoratas quinque Iansenii damnatas propositiones examinare debebant.

8. Lettera operi inserta cui titulus: Gloriosa morte de' 18 fanciulli Giustiniani ab abate Michaele Giustiniani composita atque edita: Avellino, 1656 in 12.

9. Vita prothoparentis Adami ms. et Conciones italicae Vol. 2, mss.; De Cambio cum recursus; Vota et consilia diversa Moralia.

10. Medius modus conciliandi liberum arbitrium cum gratia, ms. in Bibliotheca Chisiana Urbis. An sit hoc opus idem ac illud n. 6 recensitum, nescimus.

 

 

 

Referenze:

Mazzuchelli, Vol. II. Part. IV, col. 2185 et Ossinger, p. 165