DE GAROFOLI GABRIEL

 

 

 

De Garofoli Fr. Gabriel, Spoletanus, S. Theol. Magister, a nostrate Ambrosio Coriolano dicitur: "divini verbi praeco, excellentissimus debellator haereticorum et religionum institutor, et princeps suo tempore omnium evangelizantium". An. 1409, dum esset Regens Bononiae, cum aliis pluribus Augustinianis interfuit Concilio Pisano. Anno 1410 Provincialis et Vicarius Generalis Vallispoletanam Provinciam gubernabat. Anno 1414 a Generali facultatem obtinuit proficisciendi ad Sepulcrum Domini visitandum. An. 1420 Provinciae Venetae Vicarius Generalis, et S. Stephani Venetiarum Regens evasit. An. 1421 regimen monasterii S. Mariae de Nazareth assumpsit, ut in ipso regularem observantiam introduceret. Tunc eius praedicationibus et exemplis quatuor electi viri ex primaria Veneta nobilitate habitum Augustinianum amplexati sunt. Fuerunt isti Andreas Bondolmerius, postea Venetianum Patriarcha, Philippus Paruta, deinde Archiepiscopus Cretensis, Michael Maurocenus et Franciscus Contarenus. Porro hi quatuor et supradictus Gabriel, uti principalis, an. 1423 determinarunt instituere Ordinem Canonicarum S. Spiritus, et an. 1424 obtenta Bulla a Martino V, rem exequutioni mandarunt. Fuit etiam haereticorum debellator, nam Fraticellorum foedissimam sectam lingua et calamo oppugnavit atque contrivit. An. 1426, amore suae primae matris, et meliori consilio ductus ad eremiticum caetum rediit, eodemque anno, die 19 octobris Senis in coenobio S. Augustini arbiter fuit quarumdam praetensionum eiusdem monasterii, ut ex scripturis constat a Presbytero Sestegiani collectis. Demum an. 1429, die octava iunii a Martino V ad episcopalem Nuceriae Paganorum cathedram assumptus fuit.

Quatuor annos laudabiliter eam rexit, atque obiit die 6 iulii an. 1433 Spoleti, quo ad suos invisendos perrexerat, sepultusque fuit in quondam nostra ecclesia S. Nicolai sub hoc epithaphio: "Hic iacet corpus D. Gabrielis de Garofolis de Spoleto Ordinis Eremitarum S. Augustini. Gabriel Antistes sacro diatemate fulgens, Scriptore quondam toto celeberrimus orbe, Librorum textor, studiorurm fervida lampas, Hoc tegitur tumulo, conditus exiguo". Et nunc en eius opera:

1. Ordo et forma morum quos ex consuetudine observat Congregatio pauperum, qui vulgariter Ihesuati nuncupantur, capitulis quadraginta quinque, quorum praeest index. Sub fine legitur: "Frater Gabriel de Spoleto ordinis eremit. S. Augustini credit indubbie omnia suprascripta sana vera esse". Cod. 170, a. 212, 1, 160 (L. IV. CIV) Mp. chart. saec. XVI Biblioth. S. Marci Venetiarum.

2. Adversus hereses libri tum utiles tum necessarii.

3. Adversus pestiferam sectam Fraticellorum Tractatus plurimi et celeberrimi.

4. Sermones in Evangelia, quae in Feriis Quadragesimae, Dominicis aliisque festis recitantur. Quidam eius sermo, cuius tit.: Evangelio della quarta Domenica di Quaresima extat in cod. 16 Bill. codd. Mss. Conventus S. Michelis Venetiarum.

5. Sermones de dictis festis B. Mariae Virginis.

 

 

 

Referenze:

Ughellus, T. VII, col. 742; Possevinus, p. 522 et 524 incongrue dividens in duos; Maraccius, Part. I, p. 459; Iacobilli, p. 122; Gesner, p. 363; Frisius, 253; Gandolphus, p. 124; Fabricius-Mansi, T. III, p. 4; Tiraboschi, T. VI, part. I, p. 251; Ossinger, p. 384; Lanteri, Erem. Sacr., Part. I, p. 125; Eneas Silvius Piccolomini in Opuscolo de Viris aetate sua claris, Mansio editore, p. 174, de Gabriele haec habet: "Gabriel de Spoleto, qui etiam Episcopus fuit, magnus verbi Dei Praedicator, Theologus et Philosophus praestans, sed impari cum Bernardino sanctitate, ob quam rem nec tantam audientiam habuit. Is dicebat obligatum esse hominem quemcumque bona facere voluisset; quae res cum me tangeret, nam et ego volui aliquam religionem intrare, Bernardinum usque Romam petii, consoluique, qui id negavit se, unquam comperiisse, bonamque mihi mercedem fecit".