DE TERTIIS MAURITIUS

 

 

 

De Tertiis Fr. Mauritius, Parmensis, ter nominatus Magister, iuniorum scilicet, studentium, ac divinarum litterarum, ex speciali privilegio Gregorii XIV, sacrae paginae doctor et magister est appellatus. An. 1580 iam erat Lector et die 28 augusti 1581: "Fr. Mauritium Parmensem, scribit in suis Registris Generalis Augustinus Fivizanus, Lectorem, optime spei iuvenem, tum perpolitis literis tum etiam bonis moribus ornatum, Baccalaureum ex privilegio creavimus et iustis quidem de causis. An. 1582 interfuit Capitulo Generali Romae celebrato uti definitor suae Congregationis Ianuensis, et an. 1587 eiusdem Congregationis Vicarius fuit Generalis. Anno 1591 Augustino Cormetano Vicario Generali Apostolico a commentariis extitit; et an. 1592 iterum Capitulo G.li Romae habito interfuit, in quo, sicut legitur in Actis, "orationem habuit de nova Generalis electione omnibus oratoriis ornamentis praeditam, maximeque perpolitam et elaboratam". An. 1593 die 1 maii ab Andrea Fivizano in Germaniam destinatur Praeses et Vicarius Generalis provinciae Reni et Sueviae; et die 4 octobris, cum iam esset totius Germaniae Vicarius Generalis et Provincialis, pro capitulo in eadem provincia an. 1594 ad electionem novi provincialis celebrando Praeses instituitur. Inibi scribit Ossinger, p. 663, claustralem induxit disciplinam ac accepta ab invictissimo Imperatore Rudolpho et Serenissimo duce Bavariae Guillelmo facultate, visitationes suas incepit ac feliciter persolvit.

In Bohemia multa ab haereticis diruta et capta monasteria recuperavit, sanam doctrinam secundum morem Romanum reduxit, multaque alia, et pietatis et doctrinae, et morum et maturi ingenii et seduli ac continui laboris opera exercuit, in quorum praemium ab invictissimo imperatore ante mortem accepit, ut eius insignia decoraret donata aquila. At in aetatis flore, Mauritius mortis falce succisus, emarcuit Vicpachii die 18 februari anno 1594, aetatis suae 43. Iacet in ecclesia Monasteri monialium Vicpachensium sub lapide hanc iscriptionem habente: "Hic tumulata quiescunt ossa R. P. Mauritii Tertii Parmensis, S. T. Doctoris, ordinis Erem. S. Aug. Provincialis ac Vicarii Generalis per Germaniam et Poloniam, aetatis suae XLIII, obiit 18 februarii 1594". Dum esset a sacretis Augustino Fivizanio Procuratori et Vicario Generali, eius loco interdum ad summum Pontificem et Cardinalium Collegium latinas orationes habuit. Teste Torelli, T. VIII, pag. 596, n. 20. Mauritius erat mathematicus fundatissimus, ita ut ab omnibus litteratis et principibus supra modum existimatus fuerit. Iuxta Bonaventuram Angeli Ferrariensem in Historia Parmae, p. 461, De Tertiis noster fuit "religiosus magna prudentia, vita exemplari, et sanctitatis moribus plenus, et multis virtutibus ornatus". Ex eius calamo extant:

1. Oratio Centi in comitiis Provincialibus Fr. Augustinianorum habita prid. kal. Iunii ad Leandrum Ghirlenzonum... atque Centinos omnes. Bononiae, apud Alexandrum Bonacium, 1579, in 4°.

2. Breve Chronicon Ordinis aut Epitomen, quod P. Mag. Augustino Fivizano dicavit. Venetiis 1582, in fol.

3. Quodlibetum primum Gerardi Senensis Parisiis disputatum edidit Viterbi, 1567, in fol.

4. Maior pars operum Iacobi Capocci Viterbiensis, Neapolitani archiepiscopi, collegata et emendata ab ipso fuere.

5. Indice illustravit Summam de potestate Ecclesiastica Augustini Triumphi. 

 

 

 

Referenze:

omnes nostrates, praesertim Herrera, T. II, p. 98, et Ossinger, p. 663. Insuper Affò Ireneus, Memorie degli Scritt. e Lett. Parmegiani, T. IV (1793), p. 190; H. Hurter, S. I., Nomencl. Lit., T. III (1907) col. 315; Lanteri, Postr. Saec. Sex., T. III, p 437