GALLINONI THEOPHILUS

 

 

 

Gallinoni Fr. Theophilus, a Trevilio ac ideo etiam Lombardus vocatus, primam aspexit lucem an. 1512. Falso ab Ossinger, p. 381 a Vairano dictus, illum confundens cum Fr. Theophilo de Variano. Gallinonius alumnus extitit Congr. Lombardiae, atque doctrina et eloquentia pollens. Trigesimum annum agens, anno videlicet 1543, ut refert Ioan. Barros, T. IV Decadum Lusitaniae, coram Pontifice sermonem habuit pro gratiarum actione urbis Diensis in Regno Cambaiae in Oriente a Lusitanis acquisitae. An. 1550 erat Genuae Prior ad S. Augustinum atque tertius Definitor, an. 1562 Prior Cucae (vulgo Cucca), et an. 1569, uti refert Arisius in Cremona Litt. (Parmae, 1702), T: II, p. 319, cum in Cremonensi cathedrale sermones quadragesimales haberet, tantus fuit illius eloquentiae ardor, ut unica tantum vice ad sublevandos mendicos et miserrimos aegrotantes, ex auditorio suo ad veram pietatem commoto, aureos bis mille receperit.

Ac de causa cum illamet die, alii quindecim mille Coronatorum nummi argentei, Theophilo suadente per Episcopum ac urbis gubernatorem collectis civium eleemosynis fuissent, initium habuit domus hospitalis sub titulo S. Alexii, additis postea aliis proventibus, aliisve redditibus, primum, post maius Cremonense Xenodochium, inter pias aedes locum occupat, tercentum et ultra utriusque sexus infirmis et pauperibus quotidie alimenta et opes ferendo. Quod item acciderat Bononiae dum in insigni S. Petroni ecclesia, an. 1563 concionaretur. Nam etiam inibi eam habuit vim Dei verbum a Theophilo ministratum, ut, teste Carolo Sigonio, libr. V de Episcopis Bononiensibus, p. 235, tantum pro pauribus eleemosynarum collegerit, quantum pro illius hospitali S. Gregorii extra portam S. Vitalis aedificando sufficeret. Mediolani insuper, Bergomi, Lucae, Mantuae atque Casale prioratum illorum conventuum obtinuit; suae Congregationis et Visitatoris et Vic. Generalis ab an. 1569 muneribus functus fuit. Plenus meritis in Casaliensi conventu vitae cursum implevit anno 1575. Eius effigies in aedibus praedicti Xenodochii S. Alexii Cremonae effulget. Scripsit:

1. Commenta super libros praedicabilium et praedicamentorum, quae iuxta Ossinger asservantur Romae in Bibl. Angelica.

2. Sermones super Evangelia totius Quadragesimae. Inc.: "Cum fides Catholica".

3. Sermones super Evangelia a prima Dominica Adventus usque ad Epiphaniam. Inc.: "Erant filii Israel in deserto". 

 

 

 

Referenze:

Calvi, Delle Memorie cit., p. 322; Ossinger, p. 510; Lanteri in Postr. Saec., T. II, p. 190, et Herrera, T. II, p. 460