GIUSTINI ROMUALDUS

 

 

 

Giustini Fr. Romualdus, a S. Maria, Mediolanensis, in saeculo Ioannes vocatus, vir eximiae facundiae ac probitatis, vixit saeculo XVII. De illo habetur apud Scapassium: "Io trattai amichevolmente questo sant 'uomo: il suo tempo sempre lo passava o nell'orazione o nello studio, e specialmente quando trattavasi di parlare di cose del cielo, si accendeva in tal modo che parea fosse fuori de' sensi, tanto che, benchè avesse passata la cinquantina, pure mi pareva di vedere un bel giovine che quasi si elevasse in estasi".

Fuit e Congregatione Discalceatorum Italiae, Prior coenobii S. Caroli et Iustinae Papiae, Sacrae Theologiae Magister, et orator facundissimus. Moritur in dicto conventu anno 1661, virtutibus et meritis cumulatus. Scripsit opus cui titulus: Flavia Papia sacra, opus in quatuor partes divisum. Prima Sanctorum Omnium Ticini Quiescientium Agiologium. Secunda, Brevis eorum Sanctorum historia. Tertia de Caeteris aliis Sanctorum. Quarta, de Longobardorum regno ac gestis. Ticini Regii, Typ. Magri, 1699, 1 vol. in fol. Opus praelo tradidum fuit a P. Iosepho Maria a S. Anna. Habetur etiam ipsius P. Romualdi impressa: Dissertatio de Ticinensis Ecclesiae omnibus temporibus Apostolicae Sedi immediata subiectione. Desumpta ex Flavia Papia Sacra. Ticini Regii s. anno, in 4°. 

 

 

 

Referenze:

Tani, Commentaria Episc. et Script. Ord. Erem. Discalc. S. P. Aug., Romae 1881, p. 136 ex Bartholomaeo a S. Clara, p. 410; Lopez, Additamenta ad Crusenii Monasticon,Vallisoleti, 1903, p. 327; Maiocchi Casacca, Codex Diplomat. cit. Vol. V, p. 127, ubi dicitur, Romualdum fuisse de familia Ghisoni, concivem Papiensem, atque obiisse die 3 nov. 1697, aetatis suae an. 50. Corrigendus ergo Tani?