LODI CONSTANTIUS

 

 

 

Lodi Fr. Constantius ex oppido S. Gervasi in districtu Brixiensi, male ab Ossinger et a Lanteri Constantinus Laudensis vocatus, vir sane probus ac observantiae religiosae amans vixit saec. XVI. Plurium conventuum Congregationis Lombardiae, in qua a puero habitum susceperat, prioratum egit, et anno 1584 erat Brixiae publicus Lector. Dum an. 1591 prioratum S. Iacobi Collignani Ianuae exerceret, petiit ut in universitate Ianuensis doctoratus lauream accipere posset. Vicarius Generalis Clemens de Liburnio ob suam eximiam doctrinam die 15 octobris 1591 patentes litteras ipsi ad hunc effectum expedivit, id declarans facere de consilio Definitorum, ex speciali gratia, nec velle in exemplum iri. Interim dum Cremonae an. 1594 Capitulum Generale suae Congregationis celebraretur ipse Constantius Procurator Generalis eligitur, et mortuo Romae 10 kal. septembris 1596, P. Petro Nicolao Mutio Bergomate Congregationis Vicario Generali, in eiusdem loco sufficitur per speciale breve diei 17 septembris eiusdem anni; at paulo post, mense martio 1597, Romae in conventu S. Mariae de Populo obiit. Reliquit haec:

1. Amphitheatrum totius increati, creatique entis ex duobus theatris constìtutum a Fr. Constantio Loda etc. summo labore constructum, Alpho Estensi nuncupato an. 1585.

2. Quaestiones Logicales in Universam Arist. Logicam.

3. Vita et Miracoli del B. Giov. Buono Mantovano. Al Seren. Vincenzo Duca di Mantova, 1590.

4. Quaestiones aliquot et regulae nonnullae, praecipue ad regulares spectantes.1593.

5. Breve compendiu canonum, et praeceptorum, quae a Religioso observari debent.1593.

6. Summarium Indulgentiarum a variis summis Pontificibus concessarum Ecclesiae nostrae S. Mariae de populo a Paschali II usque ad Sistum V a fundatione Ecclesiae usque ad presentem diem, an. 1596. "Come pure lo stesso fece (prosequitur P. Calvi, Delle Memorie Istoriche della Congr. Osser. di Lombardia dell'Ord. Erem. di Santo Agost., Milano 1669, p. 382 et seq. a quo has notitias accepimus) de' Brevi delle stationi et Indulgenze con l'estensione a tutta la Congregatione anco in riguardo de Secolari visitanti le Chiese nostre. Et di più una tavola molto utile con le censure, et privationi nelle constitutioni et Deffinitioni nostre intimate, et co' casi a' Superiori riservati così de jure antiquo, come per li decreti di Clemente, et per ultimo il Breve di Sisto V, ch'alla Chiesa nostra di S. Maria del Popolo tutte le gratie, indulti, et indulgenze concesse, ch'alla Sacra Basilica di S. Sebastiano extra muros eran compartite, riponendo quella nel numero delle sette, per chi non volesse S. Sebastiano visitare".

7. Vitam B. Ioannis Boni Mantuani, tribus libris distinctam ex processu originali beatificationis per Albertum Episcopum Mutinensem, Priorem S. Marci et Praepositum Mantuanum facto extractam et Duci Mantuano Vincentio Gonzaga dicatam, ut eius animum ad Canonizationem petendam excitare satageret. Bergomi apud Cominum Venturam, 1590, in 4° et Mantuae 1591, typ. Francisci Osanae, Typographi Ducalis. Nescimus an eodem sit ac illa n. 3 indigitata.

 

 

 

Referenze:

Gandolfo, p. 373; Ossinger, p. 499, et Lanteri, Postr. Saec. Sex, T. II, p. 401