de NEAPOLI LAURENTIUS

 

 

 

de Neapoli Fr. Laurentius, S. Theol. Magister, an. 1416 erat Episcopus Aversanus in Terra Laboris, et anno insequenti inauguratus fuit Episcopus Tricarici in Lucania. Adstitit Constantiensi Concilio tamquam Orator Neapolitanae Reginae Ioannae II, ut ex Iacobo Cerretano in Actis Concilii Constantiensis tradit in suis Annalibus (edit. Coloniae Agrippinae an. 1622, T. XV, p. 508 ad an. 1416 n. VI) Bzovius, hisce verbis: "Die 5 septembris... Postridie advenerunt etiam (Constantiam) Iacobi Regis et Ioannae secundae Hierusalem et Siciliae Reginae oratores Fr. Laurentius de Neapoli Ordinis S. Augustini S. Theologiae Magister electus Aversanus". Et p. 548: "Regina Ioanna secunda misit ad Martinum V Laurentium theologum episcopum Tricaricensem", qui una simul cum Archiepiscopo Acheruntino, et Belforte Spinello Episcopo Cassanensi praefato Martino electo in Summum Pontificem gratularetur, ut auxilia recuperando patrimonio Apostolico polliceretur. Id evenit an. 1417. De illo mentionem fecit etiam Iulius Caesar Capece, T. I, Historiae Neap., libr. II, cap. 25 sequentibus verbis: "Mag. Laurentius de Neapoli est Ordinis Eremit. S. Augustini, Puteolanus Episcopus, deinde Tricaricensis". Haec ex Herrera T. II, p. 13 et Lanteri, Eremi Sacrae Aug., T. II, p. 213, Torelli, T. VI, p. 478 ex Ughello, T. VII, col. 122, ubi siletur de Laurenti Augustiniana professione. Iuxta Gams ille rexit Dioec. Putuelanam (Pozzuoli) ab an. 1435 ad an. 1447, et in solemniis Canonizationis S. Nicolai de Tolentino, Romae die 5 iunii 1436, sermonem habuit. Herrera autem adiungit: "Extant in Bibliotheca Romana Conciones Quadragesimales in Miserere, in quarum fine haec habentur: Explicit per manum Fr. Iuliani de Sicilia opus super Miserere, compilatum per M. Laurentium de Neap. Ord. Er. S. Aug. Sed an opus istud sit hujus Laurentii vel alterius eiusdem nominis, et non minoris litteraturae, qui eodem fere tempore floruit, de quo Cfr. Herrera, T. II, p. 21, decerni non potest. Laurentium Ep. rexisse suam Ecclesiam videtur usque ad annum 1419. Riccius Minieri tandem, in Memorie Storiche, saepe saepius citatis p. 183, haec habet: "Assistè al Conc. di Costanza in qualità di Ambasciatore della regina Giovanna II, e scrisse: Sermones.