NUTI FRANCISCUS

 

 

 

Nuti Fr. Franciscus, Ioannis filius, dictus venerabilis, fuit de Senis, magnae sanctitatis et virtutum exemplar. Is unus fuit ex duodecim illis Ilicetanis nostris fratribus, qui Scopetinorum Canonicorum Congregationem Senis fundarunt, quique Monasterium Ilicetanum, eidem Congregationi incorporare cupiebant. Sed huic novitati strenue contradixerunt, ut ait Landuccius in sua Sylva Ilicetana, p. 24, Patres coenobii S. Augustini Senarum, viribus suffulti Reipublicae, erant enim ea aetate illi Patres potentes sermone, et opere, et genere inter nobiliores, quare coguntur Canonici redire... Ex illis septem redierunt ad pristinum institutum, inter quos extitit noster Franciscus Ioannis de Nutis, qui in monasteriis praefatae Ilicetanae Congregationis sanctissime vixit usque ad diem 18 Octobr. an. 1451, qua ipse ad meliorem vitam migravit. Huic itaque a nostrate Gandolpho, p. 123 tribuitur quaedam in Psalterium Davidicum expositio, quam Angelus Roccha in sua Bibliotheca Theologica, Romae 1592, p. 145 scriptam fuisse affirmat ab Augustiniano Religioso, nomine Francisci de Senis.