XXVI

DE COENOBIIS ORDINIS EREMITARUM S. P. AUGUSTINI A TEMPORE UNIONIS EJUSDEM ORDINIS USQUE AD ANNUM 1300

 

 

 

 

Conventus Acconensis (di S. Giovanni d'Acri) in Syria a Fratribus Saccitis, sive de Poenitentia Jesu Christi extinctis ad nostrates transivit anno 1290 per venditionem eisdem factam a Patriarcha Hierosolymitano.

Conventus Aculae, alias Aquipendii (di Acquapendente) tit. S. Augustini in provincia Romana, fundatus fuit an. 1291. Antea vero nostrates, nempe an. 1232, degebant extra civitatem in loco, qui nunc vulgo dicitur Marzapale. Circa an. 1500 quidam Presbyter nostratibus donavit parvam S. Angeli ecclesiam sitam trans fluvium Paleam duobus milliariis procul ab urbe, ubi mansit unus Sacerdos Parochus Augustinianus usque ad an. 1652. Nuperis hisce temporibus praefacti coenobii turris campanaria fortuito ruit, eamque ex collectis civium, et Augustinensium coenobitarum reaedificavit noster P. Mag. Prov. Fr. Adeodatus Barbetti. Veneratur in illa ecclesia sacra imago Mariae Virginis Gratiarum coronata a Capitulo S. Petri die 20 Maji 1762.

Conventus Aegrae tit. S. Stephani in Moravia apud Herreram tom. I, pag. 217 nominatur ad annum 1285.

Conventus Agennensis (di Agenau) in provincia Reno-Sveviae nominatur an. 1299 ob quamdam controversiam cum Fratribus Minoribus, qui suum coenobium intra 240 decempedarum spatium fundaverant.

Conventus Alcodiensis (di Alcoy) in dioecesi Valentina in Hispania titulo S. Augustini, extruitur circa an. 1300 a Domina Margarita de Lauria uxore D. Nicolai Janvillani Comitis Terrae-Novae.

Conventus Alexandriae in Monte Ferrato (di Alessandria della Paglia) tit. S. Martini extabat jam an. 1289. Ejusdem coenobii alumnus fuit Fr. Bartholinus Beccari, qui an. 1405 electus fuit patriae Episcopus.

Conventus Algesirae (di Alcira) tit. S. Augustini in Regno Valentiae in Hispania fundatur an. 1270 opera nostratis Fr. Raymundi Prioris conventus Aquarum Vivarum. Dotavit illum Jacobus Debellator Aragoniae Rex, aliasque donationes addidit circa an. 1312 Jacobus II, qui in eo instituit Confraternitatem S. P. Augustini.

Conventus Anconae tit. S. Augustini in Piceno jam extabat an. 1280; nam eodem anno noster B. Augustinus Thriumphus ibidem confecit suarn Destructionem arboris Porphyrianae, ad cujus calcem auctor ipse haec verba adjecit: Anconae actum est hoc opus anno gratiae 1280. Hoc opus typis evulgavit an. 1503, dicavitque Comiti Marco Antonio Landi noster P. Lector Fr. Augustinus de Placentia. Idem conventus circa an. 1338 a loco, qui postea nuncupari coepit S. Agostino Vecchio, ad eum ubi nunc extat (coenobitis tamen vacuus) translatus fuit. Illius conventus pulcherrima Ecclesia post Castri Fidardi sacrilegum facinus ab illo Municipio, in quo aliquot hebraei primas partes habebant, pro construenda, sive amplianda platea solo aequata fuit.

Conventus Anconae tit. S. Clarae a praecedenti diversus ex concessione Bonifacii VIII inchoatur an. 1300. Pertinebat adhuc ad coenobium S. Augustini ejusdem urbis an. 1631.

Conventus S. Angeli in Pontano (in Marchia Anconitana) jam extabat an. 1264; nam circa idem tempus S. Nicolaus de Tolentino post auditam P. Prioris illius coenobii (Fr. Petri de Monte-Rubiano) concionem Eremitano Ordini nomen dedit. Quidam putant id contigisse anno 1242.

Conventus Angiensis (di Enghien) in Belgio tit. S. Annae fundatur an. 1285 a Comitibus de Aremberg, tunc Angiae toparchis. Habebat publicum gymnasium, in quo humaniores litterae tradebantur.

Conventus Aquarum-Vivarum (di Aguas-Vivas) tit. S. Mariae in dioecesi Valentina in campo Algesirae fundatur circa annum 1300.

Conventus Aquilae in Aprutio tit. S. Augustini inchoatus fuit an. 1282. In eodem coenobio quievit in Domino B. Antonius della Torre, alias de Aquila nuncupatus, nobilis Mediolanensis, anno 1480. Illius cultus immemorabilis approbatus fuit a Clemente XIII an. 1759.

Conventus Aquisgrani (Aix la Chappelle) in provincia Coloniensi erectus fuit ab Augustinianis Trajectensibus anno 1275.

Conventus Argentinae in Provincia Reni et Sueviae aedificatus fuit ab an. 1263 ad 1273 a D. Henrico IV Episcopo Argentinensi, Barone de Geroldiseck, qui primus omnium Augustinianos Eremitas in illam civitatem introduxit. Inter praecipuos illius coenobii alumnos primum locum obtinet clarissimus doctor Fr. Thomas de Argentina, universi Ordinis Prior Generalis. Ademptus fuit nostratibus idem conventus cum in Germania haeresis Lutterana debaccharetur.

Conventus Avenionensis (di Avignone) in Provincia, tit. S. Augustini jam extabat anno 1294.

Conventus Auximi (di Osimo) in Piceno tit. S. Augustini extabat jam an. 1270; erant enim ejusdem conventus alumni noster B. Peregrinus de Auximo, quem S. Nicolaus, dum in coenobio Vallis Manentis moraretur, e Purgatorii paenis eripuit, et B. Clemens item de Auximo, qui eodem anno 1270 totius Ordinis habenas regebat.

Conventus Badae (di Baden) in Austria fundatur a Leutholdo milite anno 1285. Periit tempore Lutheranae haeresis, sed an. 1583 ab Imperatore Ordini restituitur.

Conventus Balneoregii (di Bagnorea) tit. S. Augustini in provincia Romana extabat jam an. 1274. Habuit Novitiatum usque ad an. 1738, quo Genestanum translatus fuit. Restituitur iterum Balneoregio an. 1752. Inter praecipuos illius coenobii alumnos recensentur Augustinus illius civitatis Episcopus, qui decessit an. 1459, Sylvester totius Ordinis Vicarius generalis, qui obiit an. 1485, et Christophorus spectabilis scriptor vita functus an. 1620.

Conventus Basileae in provincia Reni fundatur anno 1277 a nostratibus, qui relicto coenobio de Mulhusem ad praedictam civitatem se transtulerunt.

Conventus Bedburgensis (di Bedburg) tit. SS. Trinitatis in dioecesi Coloniensi fundatur anno 1285 a D. Joanne Rivercheidt. Amittitur propter haereticorum furorem an. 1542; ast recuperatur an. 1552.

Conventus Bononiae S. Pauli de Ravone extra urbem pertinebat ad nostrates anno 1261, licet ejus initium a nostrate Cherubino Ghirardaccio in Bononiensi historia ponatur ad annum 1122.

Conventus Brixiae (in Insubria) tit. S. Augustini extruitur anno 1275 a Berardo Maggio Episcopo, et Principe Brixiensi extra civitatis moenia. An. 1308 Brixiensi urbe a Valeriano Henrici VII Imperatoris fratre obsessa, corpora Procerum Germanorum, ac praesertim ipsius Valeriani, qui belli laboribus, aerisque intemperie perierurit, in praefato nostro coenobio sepulta sunt. Postea vocari coepit nomine S. Barnabae. Transiit ad Congregacionem Insubriae an. 1456.

Conventus Brugae (di Bruck) in Austria a nostratibus acquiritur an. 1275.

Conventus Burdigalae (di Bordò) tit. Nostrae Dominae de Laureto fundatur circa an. 1271 a Dominis de Candale, qui postea in ejusdem coenobii ecclesia sepulti fuerunt.

Conventus S. Michaelis de Buti in Tuscia extabat jam anno 1257 in Pisana provincia. Unitur coenobio S. Augustini Lucae an. 1461.

Conventus Cadurcensis (di Cahors) tit. S. Augustini in provincia Tolosana extruitur extra civitatem anno 1292; sed propter bellorum pericula intra urbem transfertur an. 1373 ex concessione Gregorii XI, quoddam hospitium cum suis pertinentiis donante D. Jacobo Navarra Clerico Cadurcensi.

Conventus Cerqueti tit. S. Augustini in Umbria acquisitus fuit an. 1294 anostratibus provinciae Romanae; sed an. 1400 jam pertinebat ad provinciam Umbriae. Anno autem 1652 commune parvorum conventuum naufragium pertulit. Hujus coenobii alumnus fuit B. Jacobus de Cerqueto, qui suis orationibus obtinuit ne usus tunicae albae nobis adimeretur, obiit Perusiae an. 1367.

Conventus Caesaraugustae (di Zaragoza) tit. S. Augustini in Aragona coepit a nostratibus possideri an. 1286, cum antea ad Franciscanos spectaret, qui illum ut coenobium Saccitarum (post eorum extinctionem) occuparant.

Conventus Casarubiorum, sive Domuum Rubearum (Casarubios) tit. Dominae Nostrae in provincia Castellae fundatur anno 1273 a D. Didaco Gomez-Perez Toleti praefecto, et ejus uxore D. Agnete de Ayala.

Conventus Castellionis de la Plana (di Castellòn de la Plana) tit. S. Augustini in provincia Aragoniae erigitur extra oppidum circa an. 1298, sed circa an. 1375 propter bellorum pericula intra oppidum transfertur, domum regiam Jacobo Rege donante.

Conventus Cinguli (di Cingoli) tit. S. Luciae in Piceno extabat jam anno 1266, quo S. Nicolaus ibidem morabatur.

Conventus Civitatis Plebis (di Città della Pieve) tit. S. Augustini in provincia Romana extabat jam an. 1274; cum antea nostrates degerent extra civitatem ad S. Leonardi, qui locus ab eodem conventu postea titulo Granciae retentus fuit. Jam inde ab anno 1297 in illo coenobio vigebant studia.

Conventus Corae (di Cori) tit. S. Olivae in provincia Romana extabat extra oppidum ante annum 1265. Translatus fuit ad locum in quo nunc extat opera Cardinalis Guillelmi de Estetenvilla an. 1465. Alumnos habuit celeberrirnum Generalem Ambrosium Massari vulgo Coranum nuncupatum, qui obiit anno 1485, et B. Sanctem Laurenti eximium verbi Dei praeconem, qui cum magna sanctitatis opinione ex hac vita migravit an. 1392. In praesentiarum agitur de illius immemorabili cultu comprobando.

Conventus Corciani (di Corciano) tit. S. Augustini in dioecesi Perusina acquisitus fuit an. 1299. Circa an. 1400 a Romana ad Umbriae provinciam transiit.

Conventus Cornueti (di Corneto) tit. S. Marci in provincia Romana jam extabat an. 1274. Adnexa habebat duo Eremitoria, nempe unum in loco nuncupato le Allumiere tit. SS. Trinitatis alias Centumcellensis, et aliud ad Fontanella tit. S. Augustini ad maris Tirrheni litus, ubi dicitur Angelus apparuisse D. P. Augustino ineffabile SS. Trinitatis mysterium contemplanti. Inter praecipuos hujus conventus alumnos peculiarem mentionem merentur B. Antonius de Cornueto, qui florebat an. 1449, et quem Coriolanus appellat virum in simplicitate cordis ambulantem, et piuribus miraculis clarum, necnon P. Mag. Hieronymus de Rigoliis, pius ac doctus Ordinis Prior Generalis, electus anno 1630. Ex illius nutu atque imperio noster Thomas Herrera Alphabetum Augustinianum confecit.

Conventus Cremonae tit. S. Augustini in Insubria a nostratibus possideri coepit an. 1261. Circa annum 1548 ad Congregationem Insubricam transivit.

Conventus Domazliezi, alias Tustae (di Tauss) in Bohemia sub titulo S. Mariae Assumptae enigitur a Venceslao Bohemorum Rege an. 1288. Adhuc a nostratibus possidetur.

Conventus Fani tit. S. Luciae in Piceno ex favore Card. Simonis Paltinerii Marchiae Anconitanae Legati, et ex donatione D. Petri Rectoris ecclesiae parochialis S. Luciae inchoatur apud praedictam eclesiam anno 1265 a nostratibus Brictinensibus, qui habitabant in pauperrima domo prope eamdem urbem sub titulo Santi Stephani de Paduli. Donationem nomine Augustinianae Religionis acceptarunt nostrates Fr. Romanus Prior S. Stephani de Fano, et Fr. Benedictus Prior S. Blasii de Brictino item prope Fanum.

Conventus Firmi in Piceno tit. S. Augustini jam extabat an. 1265; nam circa illud tempus illic S. Nicolaus de Tolentino moratus fuisse dicitur. Decoratur illa ecclesia sacra spina Dominicae Coronae, quam a nostrate Generali Alexandro de S. Elpidio ex urbe Parisiensi in suam patriam asportatam fuisse historia refert, et postea oppido S. Elpidii devastato, Firmum translatam; necnon sacris exuviis nostratis B. Bertrami, qui cum ex Hispania jam Presbyter saecularis in Italiam venisset, in Firmano nosocomio summa charitate aegrotis ministravit. Anno autem 1452 ut arctius Deo adhaereret Augustiniano Instituto nomen dedit, ac post multos annos rigidae poenitentiae, sanctaeque conversationis miraculis clarus ad coelestem patriam transmigravit anno 1490. Quamvis genus suum numquam patefacere voluerit, putatur tamen ex nobili familia ortum duxisse. De illo haec habet Elssius pag. 128: Caecos illuminavit, allisos a doemonio sanavit; aegrotos sanitati, surdis auditum restituit, paralysim ac morbum-lupum nomine abstulit.

Conventus Coronae S. Mariae de Fuccisene in Moravia an. 1266 a Guillelmitis ad Eremitas Augustinenses transivit.

Conventus Galeatae in Romandiola ad fluvium Bedesi tit. S. Mariae de Pantano putatur S. Guillelmi incolatu aliquandiu nobilitatus fuisse. Pertinebat ad Eremitas Augustinenses an. 1295.

Conventus Gandavi (di Gand) tit. S. Stephani in Belgio inchoatur an. 1296, quo Domini Borlutii nobiles Gandavenses suas aedes prope vetus sacellum S. Stephani sitas Eremitis Augustinianis donarunt pro ejusdem Ordinis coenobio extruendo. Anno 1580 idem conventus ab haereticis pene dirutus, a nostrate P. Fr. Joanne Cools ejus Priore restauratus fuit. Post generale domorum religiosarum naufragium tandem a nostratibus recuperatus fuit an. 1834.

Conventus S. Geminiani in Tuscia tit. S. Augustini, olim ad Guillelmitas spectans, ad nostrates pertinebat jam an. 1280, quo ibidem degebat P. Prior Fr. Arsenius de Senis, confessarius B. Bartholi Tertiarii Ordinis S. Francisci, anno 1481 e Senarum provincia ad Ilicetanam Congregationem transivit.

Conventus S. Genesii in Piceno tit. S. Mariae Magdalenae, et postea S. Augustini jam extabat an. 1276; nam circa idem tempus S. Nicolaus Tolentinas in eo coenobio aliquandiu moratus fuit.

Conventus Genestani (di Genazzano) tit. S. Francisci extabat circa an. 1270 extra oppidum in loco, qui vulgo dicitur Pescara, et an. 1356 nostrates a D. Petro Jordano Columna ad ecclesiam S. Mariae de Bono Consilio vocati sunt. Hanc ipsam ecclesiam instaurabat nostra B. Petruccia quando ibidem Scodra veniens die 25 Aprilis an. 1467 divinitus apparuit prodigiosa Deiparae imago, quae illud oppidum per totum orbem terrarum gloriosum reddidit. Protulit coenobium Genestani aliquot insignes doctrina, atque pietate alumnos; sed caeteris praeferri debet celeberrimus concionator P. Mag. Generalis Marianus de Genestano, qui decessit anno 1498. In eodem Genestanensi coenobio cum magna sanctitatis fama die 2 Feb. 1840 obdormivit in Domino Ven. Stephanus Bellesini, quem speramus ad altaris honones perventurum. De praefata prodigiosa Deiparae imagine nuperrime egregie scripsere D. Raphael Buonanno Presbyter Oratonianus Neapolitanus, et noster P. Mag. Fr. Petrus Belgrano, Ligur, ex illius coenobii Priore nunc Pragae in Bohemia D. Mariae Annae de Sobaudia ex-Imperatricis Austro-Hungaricae confessarius.

Conventus Gestingae tit. S. Bartholomaei in dioecesi Grossetana in Tuscia ab Alexandro IV donatur Eremitis Augustinensibus anno 1258.

Conventus Grassae (di Grasse) tit. S. Augustini in Provincia inchoatur anno 1259, quo Alexander IV praecepit Episcopo Grassensi ut Eremitis Ordinis S. Augustini ecclesiam ad ejusdem sancti honorem erigere cupientibus primum lapidem benedictum largiretur.

Conventus Gualdi Cathanei tit. S. Augustini ab oppidanis propter desiderium in patria habendi ipsorum conterraneum nostratem B. Ugolinum, qui totam Umbriam suae sanctitatis fama impleverat, anno 1260 Ordini Eremitarum S. P. Augustini traditus fuit. Erat antea coenobium Ordinis S. Benedicti sub titulo SS. Annuntiatae. In eodem coenobio praefatus B. Ugolinus animam Deo reddidit die prima Januarii an. 1262.

Conventus Hasselensis (di Hasselt) in dioecesi Leodiensi in Belgio fundatur anno 1296 ab Arnulpho Comite Lossensi, et Chimiacensi. Habebat collegium humaniarum litterarum.

Conventus Herbensis alias Herbipolensis tit. S. Georgii, (di Wurzburg) antea provinciae Saxoniae, et postea Reni, initium habuit circa an. 1300. Adhuc illic nostrates degunt.

Conventus Ibisebornae tit. Portae S. Mariae in Moguntiae dioecesi a Guillelmitarum Congregatione ad Eremitarum S. P. Augustini Ordinem transivit an 1266.

Conventus Insulae S. Mariae Benignae alias Ostrow in Bohemia, in dioecesi Pragensi, fundatur an. 1262 ab Hulrico de Waldek ex quadam visione, et praecepto habito per ipsammet Deiparam, quae illi apparens dixit: O Hulrice, haec est voluntas filii mei ut in hoc loco, suo meoque nomini, et honori monasterium fundes. Qui statim monasterium Eremitis S. Augustini in praefata insula construxit. Juxta nostratem Herreram pro Eremitis S. Augustini hoc in loco intelligendi sunt Guillelmitae, pro quibus primitus idem conventus erectus fuit. Postea ad nostrates transivit. Adhuc ad nostrates pertinet.

Conventus Interamnae (di Terni) tit. S. Petri in Umbria fundatur circa annum 1287 ex concessione Fr. Thomae, ejusdem civitatis Episcopi, Augustinensis.

Conventus Interamnae (di Teramo) in Aprutio tit. SS. Philippi et Jacobi extabat jam an. 1268.

Conventus Kurchensis (di Kurche) alias de Saros in Ungaria tit. S. Stanislai erigitur an. 1274 ex donatione Regis Ladislai.

Conventus S. Laurentii in dioecesi Ravennae in Romandiola nominatur ad an. 1266.

Conventus Litteleii, alias Laeti-loci (di Litle) juxta Southamptoniam in Anglia tit. S. Mariae et S. Eduardi fundatur circa an. 1273 ab Henrico Rege III, et a Petro de Rupibus.

Conventus de Lixtin in dioecesi Caminensi in Pomerania a Guillelmitarum Congregatione ad Eremitarum S. P. Augustini Ordinem transivit anno 1266.

Conventus Lovanii (in Belgio) tit. S. Augustini, postea S. Joannis Baptistae, inchoatur an. 1265, quamvis non desint qui illius initium assignent an. 1236. Asservabant nostrates in illa ecclesia partem sacratissimae Hostiae in carnem mutatae, et miraculis celebris, quae illuc Middelburgo allata fuerat an. 1374.

Conventus Maceratae tit. S. Augustini in Piceno extabat jam anno 1264; nam circa idem tempus in illo S. Nicolaus visionem habuisse creditur sui consobrini ab inimicis interfecti, qui illius opem implorabat ut a poenis eriperetur, quibus vehementer in Purgatorio excruciabatur.

Conventus Magdeburgi (di Mersburg) in Saxonia tit. S. Martini divino nutu erigitur circa an. 1282; nam tribus vicibus S. Martinus nostrati Henrico Pavoni apparens praecepit ei ejusdem conventus exstructionem. Periit tempore Lutheranae haeresis; verum anno 1631 urbe a Comite Tillio capta, per nostratem Fr. Henricum Woltherum, postea Episcopum Ascalonis, recuperatur.

Conventus Manlianae (di Magliano) tit. S. Mariae Gratiarum in Sabina jam extabat intra urbem circa an. 1270. Verum an. 1672 a provincia Romana tamquam inutilis derelictus fuit.

Conventus Marekanus (di Mareck, sive Marchek) in Austria tit. S. Augustini fundatur a civibus pro Augustinensibus Eremitis an. 1278. Seu potius cives illi nostratibus aream donarunt, et familia Lathavensis coenobium exstruxit.

Conventus Mariaebergae (di Mariemberg) in Saxonia fundatur an. 1277 in Marchionatu Misniae in Saxonia.

Conventus Melnicii (di Melnik) in Bohemia prope Pragam tit. S. Laurentii exstruitur pro Augustinianis Eremitis anno 1268 a Zmilo milite de Cetow, et Paulo de Luscenicz sub Othakaro Bohemorum Rege, et Joanne Episcopo Pragensi donationem approbantibus.

Conventus Molariae tit. S. Augustini in quodam colle prope Villam Marii (Marino) in provincia Romana fundatus creditur a Card. Richardo Annibaldeschi primo Ordinis nostri Protectore anno 1274 in praediis suae nobilissimae et perantiquae familiae. In eo celebrata sunt bis Comitia generalia nempe an. 1274 et 1275. Ad Ordinem pertinuit usque ad an. 1428.

Conventus Monachii (di Monaco) in Bavaria tit. S. Augustini erigitur an. 1294 a nostrate Fr. Othone de Volburch extra muros in Foro Neuhausiano, aream donantibus Ludovico, et Rodulpho Bavariae Ducibus. Aucta deinde civitate intra moenia esse coepit. Habebat an. 1580 annuos proventus pro alendis Fratribus 26. Pertinebat ad Congregationem Saxoniae usque ab anno 1481.

Conventus Montisfalci (in Umbria) tit. S. Joannis Baptistae fundatur anno 1279 a nostrate B. Angelo de Fulginio. Asservantur in illa ecclesia corpora nostrarum BB. Clarellae et Clarettae de Montefalco, quae cum sanctitatis fama ex hac vita migrarunt circa an. 1310. Ad eamdem S. Joannis Baptistae ecclesiam nostra S. Clara de Montefalco se divino instinctu trahi persensit ad suum coelestem Sponsum sub eucharisticis speciebus latitantem adorandum, a quo tunc adhuc puellula audivit arcana verba, quae non licet homini loqui.

Conventus Muhusianus (di Mulhausen, sive Mulhusen) in Alsatia exstructus fuit an. 1277. Ejusdem coenobii alumnus fuit Fr. Fridericus de Mulhusen, Episcopus Tullensis in provincia Trevirensi, an. 1391 a Bonifacio IX institutus.

Conventus Mutinae (di Modena) tit. S. Domnini pertinebat ad quosdam Fratres degentes prope ejusdem urbis moenia sub nomine Apostolorum, qui an. 1273 hujusmodi nomenclatione relicta, Regulam et nomen Sancti Augustini annuente Episcopo Matthaeo receperunt. Anno 1292 post obitum ipsorum Prioris Fr. Vetuli, sibi in novum Priorem elegerunt nostratem P. Fr. Laurentium Pizzicotti de Bononia, cujus opera et industria iidem Fratres Episcopo Jacobo consentiente seipsos, et praefatam ipsorum domum nostro Eremitano Ordini praedicto an. 1292 aggregarunt. Anno 1762 nostratibus Mutinae degentibus traditus fuit conventus Canonicorum Regularium tit. SS. Trinitatis quia Eremitarum aedes unita fuit publico armamentario.

Conventus Montis Falerii (di Montefiascone) tit. S. Augustini in provincia Romana extabat jam circa an 1270 in suburbio S. Leonardi, unde postea nostrates transierunt intra oppidum ad ecclesiam et coenobium SS. Annuntiatae, quod antea erat Basilianorum aut Cisterciensium.

Conventus Montis Marthae in Umbria in dioecesi Tudertina extabat an. 1293.

Conventus Narniae (di Narni) tit. S. Augustini, antea S. Andreae de Valle, in Umbria fundatur an. 1266 ex donatione Presbyterorum Guadagii et Angeli, praefatae S. Andreae ecclesiae parochialis clericorum, facta Ordini Eremitano sub annuo censu unius librae cerae in festo S. Andreae offerendae.

Conventus Neapolis tit. S. Augustini antea erat monasterium monialium Ordinis S. Basilii sub titulo S. Vincentii, quarum Abbatissa, cum ob inopiam illud reparare non posset, Augustinianae Religioni donavit anno 1259. Ecclesiam autem rerum Neapolitanarum scriptores inchoatam fuisse putant an. 1270 a Rege Carolo Andegavensi I, licet alii probabilius censeant hujusmodi fundationem attribuendam esse Carolo Andegavensi I, licet alii probabilius censeant hujusmodi fundationem attribuendam esse Carolo Andegavensi II, qui paternam haereditatem obtinuit anno 1285. Non desunt tamen qui coenobii illius exstructionem Rogerio Regi Normanno (an. 1129) adscribant. Ecclesia illa instaurata fuit an. 1756 juxta diagraphicem a nostrate Fr. Josepho de Vita Neapolitano delineatam. In coenobio tumulati fuerunt nostrates BB. Augustinus Triumphus de Ancona, et Angelus de Furcis, de cujus immemorabilis cultus causa in praesentiarum agitur. Illius sacrae exuviae an. 1808 Furcium translatae sunt.

Conventus Nicosiae tit. S. Augustini in Cypro jam extabat anno 1299. Subjacuit Turcarum furori an. 1570.

Conventus Norvici alias Norvichiae (di Norwich) in Comitatu Norfolciae in Anglia erectus fuit ante an. 1290; eodem siquidem anno extremum diem clausit noster doctissimus Fr. Thomas Borstallus, qui fuerat ejusdem coenobii alumnus.

Conventus de Nurvembure tit. S. Augustini in Germania extabat an. 1277; legitur in Annalibus Dominicanorum Colmariensium, tom. I rerum Germanicarum pag. 12, ad praefatum annum 1277: Destructa fuit domus S. Augustini in Nurvembure a populo, Rege minime prohibente.

Conventus Nepetis (di Nepi) tit. S. Petri in provincia Romana extabat jam circa an. 1270.

Conventus Ortani (di Orte) tit. S. Augustini in provincia Romana extabat jam an. 1274 extra oppidum in planitie prope Tyberim. Postea autem intra oppidum translatus fuit.

Conventus Ophiusae (di Formentera) in Balearibus insulis tit. S. Mariae extabat anno 1257. Postea periit, illiusque bona conventui Algesirae unita sunt.

Conventus Osnaburgensis sive Onasburgi in Saxonia extabat jam an. 1295. Defecit tempore Lutheranae haeresis.

Conventus Oxoniensis (di Oxford) in Anglia fundatus fuit ab Henrico III, qui regnavit ab an. 1217 usque ad 1273. Claruerunt in illa Oxoniensi Academia plures nostrates eximii professores, e quibus Joannes Wiltonus in illo coenobio debitum naturae persolvit circa an. 1310.

Conventus Pacensis, alias Balcianensis (di Badajoz) in Baetica, an. 1298 a dominicanis relinquitur, (vocabatur tunc Eremus S. Marinae) et a nostratibus acquiritur. Transfertur intra urbem anno 1419 tit. S. Laurentii.

Conventus Portae Coeli in Saxonia juxta Wermigerde extabat jam an. 1290.

Conventus Pragae tit. S. Thomae in Bohemia erigitur a Primislao Bohemorum Principe in urbe minori sub Castro Regio an. 1285, sive 1286. Adhuc a nostratibus possidetur, eique adnexa est Parochia, et schola parochialis.

Conventus Quedelimburgensis (di Quedelinborch) in dioecesi Alberstadensi in Saxonia fundatur a nostratibus, annuente Episcopo, an. 1296. Illius

Conventus alumnus fuit noster B. Jordanus de Saxonia, qui obiit anno 1380.

Conventus Ravennae tit. S. Nicolai in Romandiola extructus fuit circa an. 1292 apud ecclesiam S. Nicolai Episcopi, quam Sergius Archiepiscopus ejusdem urbis erexerat an. 767. Protulit inter alios egregios viros B. Francischinum de Ravenna, qui cum sanctitatis opinione decessit an. 1343, et B. Antonium item de Ravenna, qui ad coelestem patriam transivit anno 1391.

Conventus Recineti (di Recanati) in Piceno tit. S. Augustini jam extabat an. 1276, ibidem enim tunc temporis morabatur S. Nicolaus de Tolentino. Ejusdem

onventus alumnus fuit B. Hieronyrmus Ghirardutius de RecinetoC; qui ad coelestem patriam transivit an. 1368. Illius sacrum officium pro civitate, et dioecesi Recinetensi concessum fuit a Pio VII die 14 Junii an. 1804, et extensum ad universum Ordinem Augustinianum die 4 Julii ejusdem anni 1804.

Conventus S. Augustini Romae initium habuit an. 1286. Comparaverant sibi Eremitae Augustinenses tunc temporis degentes in coenobio S. Mariae de Populo ingentem famam a praeclara religiosae disciplinae observantia, atque sincerae pietatis studio, quibus permotus nobilis quidam vir Aegidius de Lufredis quasdam domos sitas prope ecclesiam parochialem S. Tryphonis (quae locum occupabat ubi nunc est atrium triclinii coenobii S. Augustini) Eremitis illis donavit, ut ibidem novum sui Ordinis conventum aedificarent. Piam hanc Aegidii intentionem Summus Pontifex Honorius IV nedum Apostolica auctoritate aprobavit; verum etiam superaddita nova alia donatione summopere promovit; nam Apostolicis litteris datis sub die 20 Feb. 1286 ipsammet S. Tryphonis ecclessiam cum domibus, vineis, praediis, possessionibus, aliisque juribus ad illam pertinentibus, adscito Cardinalium consilio, Eremitarum Augustinensium Ordini in perpetuum concessit, atque univit. Patres autem illi tam amplo ad aedificandum spatio, et jure aucti, structuram coenobii mox coepere; sacra vero faciebant in praedicto S. Tryphonis templo, quod cum succedentibus annis angustum nimis, et minus commodum videretur, novam sub Divi Augustini nomine ecclesiam circa an. 1425 exstruxerunt, quae stetit usque ad an. 1479, quo Cardinalis Guillelmus de Estoutevilla Ord. S. Benedicti Episcopus Ostiensis, et Augustiniani Ordinis Protector nobilissimum, quod nunc adhuc extat, templum inchoavit, artificibus Jacobo de Petra Sancta, et Sebastiano Florentino adhibitis. Anno 1430 ad praedictam S. Tryphonis ecclesiam ex Ostiis Tyberinis Corpus S. Matris Monicae translatum fuit, quod ibidem tantum mansit usque ad an. 1455; nam hoc eodem anno die 4 Maji in sacello a Maffaejo Vegio in nova S. Augustini ecclesia extructo collocatum fuit. In nova Augustiniani templi molitione ipsemet Generalis Ambrosius Massari de Cora die 4 Novembris ejusdem anni 1479 cum aliis 6o nostratibus totum in circuitu fundamentorum locum effodere coepit, eumque die 25 benedixit. Integrum aedificium expletum fuit an. 1482. Lapides ex ruinis Amphiteatri Vespasiani ad frontem ejusdem ecclesiae construendam adhibitos fuisse memoriae proditum est. Tholus autem (vulgo cuppola) primus est qui Romae extructus fuerit, ideoque pro aliorum exemplari extitit. Anno 1624 erectum est altare majus juxta diagraphicem Bernini, quod hisce temporibus quaedam lucri cupida artificum secta, quae sub praetextu promovendi ecclesiae venustatem quaerebat quae sua sunt, bardorum qui in omni hominum coetu numquam desunt auxilio freta, omnimodis evertere satagebat, crepantibus buccis per universam urbem clamitans altare majus eclesiae S. Augustini post nuperrimam instaurationem nedum absonum, sed etiam indecorum evasisse. Verum noster P. Mag. Fr. Angelus Lombardi, ejusdem S. Augustini ecclesiae parochus, ut egregium opus a vandalica demolitione liberaret, ipsam aram majorem suis sumptibus expolivit atque inauravit, eamque illi novam faciem induit, quae ipsis quoque peritioribus architectis novo totius ecclesiae decori optime congruere visa fuit; quare obloquentium procacitas, et bardorum garrulitas oppilavit os suum. Praefata autem nuperrima S. Augustini de Urbe instauratio incepta fuit opera ac studio Generalis Josephi Palermo an. 1856, et ad terminum perducta anno 1868, ingenti sumptu cum coenobitarum, tum Sanctuarii Beatissimae Virginis de Partu, quae magna in eadem ecclesia veneratione colitur. Icones autem recentiores affabre elaboratas, aureaque aetate revera dignas tectorio udo (a fresco) appinxit Petrus Gagliardi Romanus. Expensa sunt scutatorum circiter centum viginti millia. Hisce nunc diebus pro celebrandis triduis solemnibus occasione beatificationis nostratis B. Alphonsi de Orozco, et canonizationis item nostratis S. Clarae de Montefalco altaris majoris columellarum septum amotum fuit, eo quia presbyterium nimis angustum cunctos Cardinalis pontificalia solemnia peragentis ministros capere nequibat; qua occasione noster P. Mag. Fr. Nicolaus Mercuri, oblationum Deiparae de Partu nomine nostratis R.mi DD. Francisci Marinelli Episcopi Porphyriensis diligens administrator, ad praefatum presbyterium ampliandum de eodem septo aliquot metris longius retrahendo cogitavit, additis tribus ostiolis ex metallo confectis, atque opere egregio elaboratis, praeter viginti septem elegantia scamna unumque elegantius genuum scabellum ex nucis ligno composita, quae nuperrime item praedictae administrationis sumptu ad majorem ejusdem S. Augustini ecclesiae decorem conficienda curavit. Quoniam autem huc incidit sermo, silentio praetermittere non debemus peramplum atque magnificum ejusdem administrationis aere novissime comparatum aulaeum, quo altaris majoris scabellum et gradus, totumque Presbyterii pavimentum adamussim conteguntur. Anno 1746 sub Generali Augustino Gioja vetus coenobium de medio sublatum fuit, ut in ejus locum hoc praesens magnificentissimum safficeretur, in quo nunc agit publicum marinae ministerium. Integrum aedificium completum fuit an. 1765 erogatis expensis (scutatorum centum octoginta duorum millium cum sexaginta) ab Augustinensibus Eremitis omnium nationum.

Conventus Romae titulo SS. Annuntiationis extra portam S. Pauli prope Tres Fontes (le Tre Fontane) extabat ante annum 1274. Nominatur adhuc in Ordinis Regestis ad an. 1574.

Conventus de Sevilbire in provincia Reni et Sveviae extabat an. 1271; sic enim legitur ad annum praedictum in Annalibus colmariensibus PP. Dominicanorum: Fratres S. Augustini in Sevilbire valle, in qua ante paucos annos civitas inchoata fuerat, suum capitulum celebrarunt. Anno 1277 in oppido Silvaeducensi (in Belgio) nosocomium majus sumpsit initium subservientibus aegrotis utriusque sexus religiosis Ordinis S. Augustini; sed anno 1376 Augustiniani viri submoti sunt, si recte supputat Gramajus. Ita Franciscus Haraeus in Annalibus Brabantiae tom. I. pag. 289.

Conventus Spoleti in Umbria fundatur an. 1265 apud Oratorium S. Nicolai, quod Bartholomaeus Voratus Spoletanus Episcopus eodem anno nostratibus donavit. Anno 1309 Gerardus Episcopus Spoletanus Fratribus Augustinianis loci S. Nicolai de Spoleto concessit ecclesiam S. Maximi, ecclesiae majori S. Gregorii subjectam, et concessionem acceptavit P. Lector Matthaeus de Spoleto Prior coenobii S. Nicolai. Ditatur sacris exuviis B. Christinae de Spoleto, quae ibidem sancto fine quievit die 14 Feb. 1458, et cujus sacrum cultum immemorabilem approbavit Gregorius XVI die 19 Sept. 1834.

Conventus Stricti (di Stretto) prope Scrophanum in dioecesi Nepesina extabat circa an. 1270 sub titulo S. Nicolai.

Conventus Strigonii (di Gran) in Ungaria tit. S. Annae fundatur anno 1290, aream donante Rege Ladislao. Periit per manus Turcarum an. 1543.

Conventus Sulmonis (di Sulmona) tit. S. Martini fundatur anno 1282. Postea vocari coepit nomine S. P. Augustini. Ecclesia reaedificata fuit an. 1315 opibus D. Ravalli de Sanitate. Inter caeteros illius coenobii alumnos peculiarem mentionem meretur B. Benedictus de Sulmone, qui ad ipsius Deiparae nutum Perusinum S. Mariae Novellae coenobium erexit, quod postea percelebris Perusinae Augustinianae Congregationis caput evasit. Emortualis nostri B. Benedicti annus fuit 1438.

Conventus Tegularii (di Tegolario) in Umbria in pago Perusino extabat an. 1274.

Conventus Toleti (di Toledo) in Castella tit. S. Stephani, postea S. Augustini, fundatur anno 1260 ab Alphonso X Castellae Rege. Nostrates tunc temporis ad incolendum novum coenobium venerunt ex antiquiori Novae Carthaginis conventu. Ast Fratres Toletani in eo loco propter Tagi insalubrem propinquitatem continuis aegritudinibus laborabant; quamobrem D. Gundisalvus Ruiz de Toleto, a quo Comites Orgazii ortum duxerunt, anno 1311 pro illis a D.a Maria Sancii Regis uxore obtinuit antiquum Regum palatium, ad quem locum praevia S. Sedis approbatione, et Toletani Archiepiscopi consensione nostrates transmigrarunt anno 1312, auxiliante in omnibus praefato D. Gundisalvo, qui et ipse Augustinianum Ordinem amplexus fuit. Inter praecipuos hujus coenobii alumnos potissimum recenseri meretur noster AlphonsusVargas, alias Toletanus nuncupatus vir doctrinae amplitudine clarus, qui in Italiae bellis Cardinali Albornotio ad debellandos ecclesiasticae ditionis usurpatores consilio, et opere magnum adjumentum praebuit. Cum esset Hispalis Archiepiscopus, non sine sanctitatis opinione ibidem extremum diem clausit an. 1366.

Conventus Trajectensis (di Utrecht) in Hollandia extabat an. 1272. Pertinuit ad provinciam Coloniae. Anno 1608 hoc coenobio ob vetustatem relicto nostrates ex consensu Episcopi transierunt ad ecclesiam S. Mariae ad littus, exigua ibidem domo extructa.

Conventus Tridentinus (di Trento) tit. S. Marci inchoatur an. 1271. In eo coenobio vitam cum morte commutavit noster Card. Hieronymus Seripandus die 17 Martii an. 1563 cum esset Concilii Tridentini Legatus.

Conventus Tubingae (di Tubingen) in Ducatu Wittembergensi inchoatur an. 1262, et reaedificatus fuit an. 1464.

Conventus Tiguri (di Zurigo) in Helvetia fundatur an 1265. Evasit postea valde opulentus. Ab haereticis occupatus fuit an. 1609.

Conventus Tuscaniae (di Toscanella) tit. S. Augustini extabat extra civitatem, (prope viam, quae ducit Montem Falerii) circa an. 1270. Postea intra civitatem translatus fuit, atque sub superioris saeculi initium a nostrate P. Fr. Fulgentio Pocci de Tuscania instauratus.

Conventus Vallis Magnentis tit. S. Mariae, postea S. Nicolai, prope Pisaurum in Piceno extabat jam anno 1267; nam circa illud tempus illic morabatur S. Nicolaus Tolentinas, qui ibidem habuit apparitionem Fr. Peregrini Auximatis, et aliorum, qui per ipsius preces e Purgatorii poenis liberati sunt. Hisce nunc diebus nostrates Piceni coenobium illud recuperarunt rem suam pretio comparantes.

Conventus Vallis Speciosae (di Schontall) tit. S. Mariae, alias S. Augustini in dioecesi Ratisbonensi antea Guillelmitarum nostratibus cessit an. 1263. Occupatus fuit a Calvinistis an. 1582. Illius coenobii alumnus fuit Mag. Georgius de Valle Speciosa Concilii Basileensis Legatus ad Bavariae Ducem.

Conventus Vasti (di Vasto) in Aprutio tit. S. Augustini erigitur a Rolando Palatino an. 1293. Generalis Christophorus Patavinus sub die 22 Augusti an. 1566 refert coenobium illud fuisse a Turcis combustum.

Conventus Venetiarum tit. S. Stephani fundatur anno 1300, et ecclesia complementum accepit an. 1325.

Conventus Veronae tit. S. Euphemiae initium habuit anno 1262; nam tunc nostrates extra urbem degentes prope Montorium, propter bellorum metum intra civitatem se receperunt, obtento ex Episcopi, et populi consensione loco S. Euphemiae, competenti exhibita remuneratione quibusdam sacris virginibus, quae illum incolebant, quaeque in aliis ejusdern civitatis monasteriis collocatae sunt. Protulit Veronensis

Conventus B. Finum de Pisis, qui sanctitate floruit circa an. 1262, quo S. Euphemiae aedificium inchoavit, B. Albertinum, virum doctrina, ac sanctimonia conspicuum, qui an. 1264 decessisse creditur, BB. Evangelistam, et Peregrinum, qui ad supernam patriam transierunt ex Montorii domo an. 1262, et quorum sacrum Officium cum Veronensi Clero, tum Eremitanae S. P. Augustini Familiae universae indultum fuit an. 1838, B. Theobaldum Scaligerum, patriae Episcopum, qui fato cessit an. 1331, Josephum Pamphilum Sacrarii Pontificii Praefectum, Episcopum Signinum, et celebrem historicum, qui hanc mortalem vitam finivit an. 1581, Onuphrium Panvinium, ecclesiasticae, et profanae historiae patrem, qui anno 1568 eruditis universis magnum sui desiderium reliquit, ac demum nunquam satis laudandum Cardinalem Henricum Noris, qui decessit an. 1704.

Conventus Veruli (di Veroli) tit. S. Augustini in Campania Romana extabat circa 1270 extra urbem; sed circa an. 1450 opera nostratis DD. Clementis Bartholomaei Episcopi Verulani intra urbem translatus fuit sub invocatione SS. Annuntiatae. Anno 1744 P. Mag. Fr. Guillelmus Zonnini regularem observantiam in illud coenobium introduxit, et P. Bacc. Fr. Joannes Baptista Benedetti, Lucensis, qui obiit anno 1780 aedificium ampliavit, et annuos proventus ejusdem coenobii auxit.

Conventus Viterbii tit. SS. Tninitatis in Patrimonio S. Petri fundatur anno 1261. Pertinuit ad provinciam Romanam usque ad an. 1505, quo ad Ilicetanam Congregationem transivit. Anno autem 1521 a Leone X sub die 23 Maji traditur Januensi Baptistinorum Augustinensium Congregationi, instante Card. Aegidio Viterbiensi tunc Ordinis Protectore. Evasit coenobium generalitium sub Generali Fr. Stephano Bellisini an. 1791, quo Romanae Provinciae aggregatum fuit. Inter praecipuos illius

Conventus alumnos specialem mentionem merentur B. Jacobus Capoccius Archiepiscopus Neapolitanus, qui decessit anno 1308, Fr. Bartholomaeus Parentozza Augustini Triumphi discipulus, qui suis luculentissimis scriptis Ordinem nostrum illustravit circa an. 1334, B. Joannes ultra centum annorum senex, qui circiter octoginta annis irreprehensibiliter vixit, atque cum sanctitatis fama decessit an. 1330, et B. Aegidius Canisius eruditissimus Cardinalis an. 1532 vita functus. Veneratur in illa Augustiniana Viterbiensi Ecclesia prodigiosa Deiparae imago sub titulo SS. Mariae Liberatricis, cujus historiam collegit, typisque evulgari curavit noster P. Fr. Jaonnes Maria Pucci anno 1867.

Conventus Warmatiae (di Vorms) in Palatinatu extruitur an. 1264, Episcopo Everhardo consentiente, civibusque auxilia, ac subsidia conferentibus. Milensius qui suum Alphabetum evulgavit an. 1613, pag. 301, scribit quod suo tempore occupabatur a Municipio, sed quod in quaedam designata cubicula Augustiniani euntes et redeuntes hospitio excepti gratis alebantur.

Conventus Werdensis in Borussia fundatur an. 1290 ex concessione Henrici a Wildenbrorch Abbate Werdensi, Senatu donante sacellum S. Spiritus, quod ante annos viginti emerat ad usum hospitalis.

Conventus Wendlingae (di Wendlin) in Comitatu Norfolciensi in Anglia fundatur a Sacerdote Guillelmo de Wendlin. Ponitur ab Herrera circa an. 1300.