XXXVIII

SANCTIMONIALES ORD. EREM. S. P. AUGUSTINI, QUAE SANCTITATE FLORUERUNT AB AN. 1300 AD 1350

 

 

 

 

B. Antonia de Florentia venditis omnibus inter nostrates Mantellatas se recepit, inter quos tanta sanctitate usque ad obitum vixit, ut beatae nomine appellari meruerit. Floruit circa an. 1350.

B. Christiana a S. Cruce. De B. Christiana a S. Cruce hoc habetur elogium apud nostratem Josephum ab Assumptione in suo Augustiniano Martyrologio sub die 4 Januanii: In monasterio S. Mariae Novellae Vallis-Arni dioecesis Lucanae pretiosa mors B. Oringae, seu Christianae virginis, quae ibidem plures sanctimoniales conjungens et regens verbo et exemplo, illas docuit coelestem Sponsum diligere ut possent Deum in perpetuas aeternitates videre, donec annis, heroicis virtutibus coruscans, et innumeris illustrata miraculis, et spiritu prophetiae clara in coelum migravit ... Ortum habuit Oringa in oppido S. Crucis de Valdarno dioecesis Lucanae, et dominii Florentini an. 1240 e parentibus egenis... Annis aucta mundi coepit odisse fallacias, et adeo castitatem amavit ut quoties verbum aut mundanum aut otiosum audiret, statim ad vomitum provocaretur, quae res illi etiam aliquando accidit cum quemdam in peccatis existentem vidisset sacerdotem. A fratribus suis ad nuptias coacta, coeli monitu e domo sua aufugit, et perveniens ad flumen Guiscianum, Deum precata, aperto flumine per medium siccis pedibus pertransivit, post cujus transitum a demone territa, a duobus Angelis in equis sedentibus defensa est, sicuti alibi a S. Archangelo Michaele ne stupraretur servata est. Post varias peregrinationes cum in oppidum Valdarni ingrederetur, et ex illo egressum tentaret, miraculo pedum immobilium ibidem permansit. Sed cum nimis optaret in monasterio vitam religiosam transire, in quodam loco radios innumeros aspexit, ubi monasterio fundato, et monialibus pluribus susceptis, raro sanctitatis exemplo vivere eoepit; erat enim paupertatis sublevatrix; in cujus testimonium, grassante fame Valdarni, et in oppidis vicinis subsequens operata est miraculum; jusit enim in terra sui coenobii fabas seminare; nam posita in medio terrae sublimi Cruce, et statim crescentibus fabis, ad omnes, ut panes fierent, pervenit abundantia. A. B. Virgine litteras edocta est. Solem sistere fecit, dum moniales Matutinum recitarunt magna solemnitate. Tandem gravi morbo per triennium durante correpta, in ipso patientiam ostendit incredibilem, et cognoscens sui exitus terminum, gloriosis meritis referta, et innumeris illustrata miraculis, et plura praedicens futura, ad Superos evolavit ac die (4 Januarii) anno 1310, in quo die in suo monasterio festum illius celebratur. Ejus anima in coelum ab Angelis levari a venerabili matrona, Fregia nuncupata, visa est. Sacrum ad honorem B. Christianae Officium, quod praefato monasterio jam antea (ab anno 1624) recitabatur, ad universum Eremitarum Ordinem an. 1777 extensum fuit, et an. 1784 die 18 Decembris ritu semiduplici ad duplicem elevatum. Celebratur die 18 Feb. Post mortem B. Christianae, cum ejus corpus in feretro in ecclesia jaceret, in conspectu maximi concursus, et occursus, ecce ab interiori coenobio egressae sunt decem moniales omnes ejusdem aetatis, repraesentantes ad plurimum circiter viginti aetatis annos, aequalem pulchritudinem, staturam, et aspectum, quae omnes ordinatim ad ecclesiam perrexere, et cum omni gravitate, et modestia ad feretrum pervenere, et circumsecus suo ordine dispositae, B. Christianae corpus composuere, et ibi moras fecere duabus alis divisae usque ad solis occasum, quo tempore venerandum cadaver venerantes, ad coenobium rediere, ordine, quo venerant, non dissimili. Novitas casus perterruit circumstantes, et inquisitione diligenti, quae essent moniales, peracta, cognoverunt esse decem moniales, quae ante Christianam e vivis ad coelum decesserant, et nutu Dei ad venerandum corpus suae matris de coelis devenerunt. Ex eodem Martyrologio Aug. tom. I, pag. 14 et 15 ad litteram.

B. Claretta, alias Illuminata, et B. Clarella de Monte-Falco a nostrate Herrera tom. I, pag. 134, putantur sanctitate floruisse in monasterio S. Crucis eo tempore, quo inter vivos adhuc degebat S. Clara de Montefalco. Inter beatas Ordinis Agustiniani summa cum laude recensentur etiam a nostrate B. Alphonso de Orozco. Earum corpora asservantur in ecclesia Patrum Agustinensium ejusdem oppidi.

B. Jacobae de Luca. Item in eodem Aug. Martyrol. sub die 5 Januarii legitur: In monasterio S. Mariae Novellae Vallis-Arni memoria B. Jacobae de Luca, quae precibus B. Christianae a Deo impetrata, et juxta ejusdem vaticinium in suo Vallis-Arni monasterio sanctimonialis, calcato mundo illiusque protritis illecebris, Christianae vitam aemulata, omnibus admirationi fuit, et sic in omnium virtutum exercitio perseverans, ad Sponsi coelestis nuptias properavit. Filia fuit cujusdam Francucii Lucensis, et precibus B. Chistianae a Deo impetrata. Innumeris exornata rneritis ad coelestem patriam migravit anno 1330.

B. Imelda Lambertini ita in praefato Aug. Martyrol. celebratur sub die 12 Maji: Bononiae in coenobio S. Mariae Magdalenae transitus mirabilis B. Imeldae Lambertini virginis, et monialis educandae, quae claris exorta natalibus plus praecoci vitae suae claruit sanctimonia. Cum aliquando divinae Eucharistiae arderet desiderio, et propter aetatis imbecillitatem, vix enim annum undecimum salutaverat, ad sacramentum suscipiendum accedere vetaretur, in pias lacryimas, et fervida precamina effusa, coelesti meruit favore recreari in die Ascensionis Domini, quo die se sacris altaris dapibus cibare prohibita est; sed illa in choro manente, et sororibus extra existentibus, ecce hostia sacrosancta mirabiliter, radiis circumsecus illam cnitantibus, per aera volitans ad ipsam pervenit, et inibi suspensa permansit. Sorores inopinato adveniunt, et prodigium obstupefactae mirantur, et Imeldam ante hostiam aspiciunt genuflexam; appellant celeriter Sacerdotem, qui citius adveniens sese vestibus induit opportunis, et accedens cum patena illam hostiae applicuit, quae spontanea descendens, quievit in patena. Illam supliciter B. Virgo Imelda venerata summa cum devotione e manu suscepit Sacerdotis. Tanta dulcedine virginis inebriatus est spiritus, ut statim dilectorum Dei somnum ingrediens, in osculo Domini deliquium supremum experta, purissimam animam exalarit. Post illius obitum ejus intercesione prodigia non pauca sunt patrata... Ortum habuit Bononiae ex parentibus Egana Lambertini, et Castora Galluci de Marchionibus Lambertini anno 1322. Monasterium ingreditur an. 1332 obiitque die 12 Maji an 1333. Post illius obitum monasterium ad Ordinem S. Dominici transivit; et idea a quibusdam scriptoribus dicitur fuisse Dominicana.

Ven. Soror Joanna Aegidii de Monte-Falco discipula fuit S. Clarae a Cruce, quae divinitus illam a phthisi liberavit praevidens ejus operam post ipsius obitum monasterio valde utilem futuram. Et revera in ejusdem monasterii regimine anno 1308 illi succedens, non parum cum spirituale, tum temporale bonum provexit. Anno 1317 praecipua testimonia praebuit pro conficiendo processu canonizationis praefatae S. Clarae.

B. Lucia Bufalari de Ameria, seu potius de Castello Porchiano, nostratis B. Joannis de Reate germana Soror, sequentibus verbis laudatur apud Martyrologium Augustinianum sub die 27 Julii: Ameriae in Umbria pretiosa mors B. Luciae de Castello Porchiano virginis, quae saeculi nuptias virili animo contemnens, habitum suscepit inter Ordinis Mantellatas; inter quas heroicis coepit virtutibus coruscare; sed illas ab humanis oculis occultabat. Moniales autem illius sanctitatem admirantes, illam suam antistitam elegere, et munus rara cum prudentia adimplevit. Post aliquot sui regiminis annos in coelum hac die (27 Julii) vocata est a Deo, sepultaque in ecclesia Ameriae in sacello S. M. Monicae, ubi per illam Deus multa perpetrat miracula praecipue erga pueros a daemone obsessos, ob quae a populo magna in veneratione habetur. Ad supernam patriam transmigravit praefata die 27 Julii an. 1350. Post annos 306 ejus corpus incorruptum repertum fuit. Illius cultum immemorabilem confirmavit Gregorius XVI die 28 Julii an. 1832, et Officium universo Ordini concessit die 16 Martii 1833. De variis B. Luciae corporis translationibus ita habetur in Ordinis Breviario sub die 27 Julii: Ejus corpus in sacrario ecclesiae Patrum Augustinensium primo repositum, publico, et ecclesiastico cultu populus est prosecutus, eamque inter Tutelares civitatis cooptavit. Aucta vero in dies devotione, Episcopi imperio, magna cleri, procerum, civiumque comitante multitudine primum ad sanctae Monicae, deinde ad beatae Ritae, demum ad sancti Andreae Apostoli altaria beatae ejusdem exuviae fuerunt solemni pompa translatae.