XLVIII

DE COENOBIS ORDINIS EREM. S. P. AUGUSTINI AB ANNO 1400 AD 1450

 

 

 

 

Conventus Abbatiae Stingiae, alias Sestinge, in provincia Senarum, recensetur ab Herrera sub anno 1434.

Conventus Acri tit. S. Catharinae in dioecesi Bisignanensi in Calabria citeriori erigitur ab Antonio Coriolano an. 1413.

Conventus Agriae sive de Agri (di Erlaw) tit. Sancti Nicolai in Hungaria extabat an. 1419. Periit autem an. 1596, tunc urbe a Turcis expugnata.

Conventus Albani sub titulo S. Mariae de Stella in provincia Neapolitana nominatur ab Herrera ad an. 1432.

Conventus Albiniacensis, alias S. Petri Albiniacensis, tit. S. Spiritus in Sabaudia ad radices montis d’Arcluze ab incolis traditur nostratibus, quibus postea Barones de Miolans egregiam ecclesiam construxerunt. De illo fit mentio in Ordinis regestis ad an. 1432. Spectabat ad provinciam Narbonensem.

Conventus Amonensis in provincia Provinciae nominatur ab Herrera ad annum 1419.

Conventus S. Amoris (di Saint Amour) in Burgundia prope fines Bressiae, tit. S. Annae, a nostratibus acquiritur anno 1438. Affirmat tamen Lubin illum fundatum fuisse a Dominis de Digoing tunc illius oppidi Toparchis, vivente adhuc S. Nicolao de Tolentino.

Conventus Andegavensis (di Angers) tit. S. Catharinae ab Herrera nominatur ad an. 1432; sed Lubin ubi agit de Communitate Bituricensi affirmat illum inchoatum fuisse an. 1307, ac illius fundatores fuisse Dominos de Beauveau. Antea pertinebat ad provinciam Franciae.

Conventus Appamiae (di Pamiez) in provincia Tolosana, sive Aquitaniae, ab Herrera laudatur ad an. 1425; licet testetur illius alumnum fuisse Mag. Fr. Raymundum de Accono, qui fuit Apostolicus Sacrista circa an. 1345. Jam hoc anno 1345 extitisse fatetur etiam Lubin, ubi agit de provincia Tolosana.

Conventus Aquarum-Vivarum tit. S. Mariae in provincia Aragoniae ab Herrera ponitur sub an. 1426. Verum testatur Lubin illum fundatum fuisse a Jacobo Aragoniae Rege vulgo Debellatore nuncupato an. 1239. Situs erat super montem Aquas-Vivas appellatum in campo Alzirae in dioecesi Valentina.

Conventus Aquae-Latae (di Igualada) tit. S. Augustini in Catalaunia an. 1437 spectabat ad provinciam Aragoniae.

Conventus Aquilaris tit. S. Joannis in Provincia Castellae erat Eremitorium situm in dioecesi Asturicensi, et in termino Odansi, vulgo appellatum S. Joannes de Aquilan. Acquisitum fuit circa annum 1424 per nostratem Fr. Gundisalvum de Ruperolis.

Conventus Archistoni, alias Atherstonae in Limite Lincolniensi in Anglia nominatur ad an. 1420.

Conventus Arensis tit. S. Augustini in Provincia Castellae fundatur anno 1423 per Dominum Didacum Fernandez de Entrena, Archidiaconum Calagurritanum, Protonotarium Apostolicum, et D. Blancae Reginae Navarrae thesaurarium. Verum arbitratur Herrera quod primus hujus coenobii erector circa an. 1377 fuerit Didacus Lopez Ari incola, qui in praedio, quod prope Arum possidebat, illud extruxit ad honorem S. P. Augustini, Dominae Nostrae, et omnium Sanctorum. Dicitur etiam Harensis, sive de Haro.

Conventus Arnarorii, alias Ardnariae (di Arnaroye) in dioecesi Killaledensi in Hibernia extabat an. 1425. Situs erat in limitibus Comitatus de Slego, et in Majonensi Agro.

Conventus Arthesii (di Arthez) in dioecesi Lescariensi, in Bearnia pertinebat ad provinciam Tolosanam an. 1439.

Conventus Aurelianensis sub tit. S. Sebastiani (di Orleans) situs in ejusdem civitatis suburbio, pluries destructus, de novo reaedificatus fuit, ut scribit Lubin agens de Franciae provincia. Habebant nostrates intra urbem, apud Palatii capellam, S. Ludovici hospitium in quod obsidionum tempore se recipiebant. Ab Herrera ponitur sub an. 1420; verum affirmat praefatus Lubin inchoatum fuisse an. 1350. Citat idem Herrera indultum Joannis XXII, quo ad instantiam Joannis Franciae et Navarrae Regis conceduntur Eremitis S. P. Augustini monasteria Saccitarum, quae in urbibus Remensi, Aurelianensi, et Tornacensi jam erant totaliter derelicta.

Conventus Barefluctus (di Barfleur) in dioecesi Constantiensi (di Constances in Gallia) ad oram maris Britannici ab Herrera ponitur ad an. 1431; sed Lubin ubi agit de provincia Franciae asserit illum fundatum fuisse a Rege Pililippo Pulchro an. 1282. Erat sub titulo S. Thomae Cantuariensis.

Conventus Barchinonis nuncupatus Domus Dei octo circiter milliaribus a civitate distans, fundatus fuit a Beltramo Nicolai circa an. 1410, qui aedem illam erigi voluit in nemore, quasi firmissimum regularis observantiae propugnaculum, ut ait Herrera.

Conventus Barri, alias Bargiarum (di Bargi) in Pedemontio, tit. S. Mariae Gratiarum, anno 1438 pertinebat ad provinciam Lombardiae, et 1503 ad Congregationem ejusdem nominis.

Conventus Bassani tit. S. Catharinae in Marchia Tarvisina fundatur an. 1424; et anno 1548 transivit ad Congregationem Insubriae, vulgo Lombardiae.

Conventus Belviderii (di Belvedere) tit. S. Mariae Annuntiatae, in dioecesi Cariatiensi in Calabria citeriori, fundatur an. 1446 ecclesiam donante D. Antonio Episcopo S. Marci. Transiit postea a provincia Neapolitana ad Congregationem Zampanorum.

Conventus Beneventi, ab alio diversus, tit. S. Andreae de Rocca, prope eamdem civitatem pertinebat ad provinciam Neapolitanam an. 1437.

Conventus Benfadae alias Benadensis (di Belahaunes) tit. Corporis Christi in dioecesi Akadensi in Comitatu de Slego in Hibernia fundatur anno 1423.

Conventus Bigellae (di Biella) tit. S. Petri in Pedemontio an. 1438 spectabat ad provinciam Lombardiae, et traditur Congregationi ejusdem nominis an. 1485.

Conventus Bilbai tit. S. Bartholomaei de Verris in dioecesi Burgensi, nunc Victoriensi, in provincia Castellae, extruitur extra urbem an. 1419. Circa an. 1425 opera praesertim B. Augustini Romani, Ordinis Prioris Generalis, titulo S. Augustini intra urbem translatus fuit.

Conventus Bitterrensis (di Beziers) tit. S. Augustini nominatur ad an. 1420. Spectabat ad provinciam Narbonensem. Dum de Biterrensi coenobio verba facimus, haud praeterire posse videmur absque piaculo quae in Ordinis Regestis ad an. 1644 leguntur, quae nimirum ita sonant: Calvinistarum immani bello Gallia undique exagitata tanta hostes crudelitate exarserunt in Fratres Ordinis S. Augustini provinciae Narbonae, et Burgundiae ut aliqui exilio, alii veneno, alteri praecipitio, caeteri ferro, et flamma hanc mortalem vitam cum aeterna commutarint. Nec hoc Fratrum macello contenti inimici ad aedifìcia infanda rabie conversi omnes fere hujus provinciae Conventus funditus everterunt, et eorum scripturas igni commiserunt, adeo ut a gloriosae memoriae Ludovico XIII Rege Christianissimo de ipsis parta felici victoria Fratres nulla antiquorum monasteriorum invenerint vestigia, quando ad debellatas civitates vocati in miserrimis hospitiis ex eleemosynis piorum Christifidelium vivere, et degere coacti fuerunt. Nec penuria Fratrum potuisset provinciam ad propria revocare nisi Deus suscitasset P. Mag. Fr. Jacobum Fornier Cremiacensem, qui flendo devastationem gentis suae, ac simul meditando modum illam ad antiquum splendorem reducendi, obtento ad hoc a suo P. Mag. Provinciali dilapidato, et spoliato conventu Biterrensi, pessundatis humanae prolis et successionis considerationibus, fratrem suum germanum unicum ac primogenitum ad novitiatum, et professionem, servatis requisitis ipse admisit, et unum fratrem laicum nomine Georgium, qui tres soli et simul juxta strictam et antiquam Regulae, et Constitutionum observantiam ibidem diu vivendo, tandem Deo favente hujus propositi selectos admiserunt juvenes, quorum ope, virtutibus, et exemplis, parentum ac amicorum eleemosynis praefatum conventum a fundamentis erexerunt, plura in honorem Augustinianae Familiae prosequuturi, nisi P. Mag. Carpenius tunc Provincialis studiorum praetextu, sed revera fratrum indigentia, eos in superstitibus paucis, quibus flamma, et ferrum pepercerat, conventibus collocarit. Aliis tamen succedentibus, devastata civitate Montagnacensi aliquod hospitium praefatus Rex concessit. ut sicut Biterris, sic ibidem antiquum et nobilissimum conconventum hostili feritate destructum restaurarent. Verum Regis voto obtemperare difficillimum videbatur quamdiu mutatio eorumdem Fratrum a Provincialis nutu staret; qua de re supplicarunt SS. D.no Urbano VIII ut huic malo dignaretur mederi institutione unius Vicarii-Provincialis, ab ipsis ad placitum et ad nutum eligendi, qui ipsorum tam quoad studia, quam quoad mores, absque tamen corporis provinciae, et capitis divisione, curam haberet, prout SS.mo placuit ipsis concedere. Post quae primo, et secundo, successive, et immediate elegerunt P. Mag. Franciscum Fornerium (mortuo jam ejus fratre Jacobo) in Vicarium Provincialem Communitatis Biterrensis, quo duce in civitatibus Monpeliensi, Nemausensi, Mariogiolensi, et Sancti Romani a Tarno, et in aliis secundum tempus, de quo illis Rex gloriosum reportabat triumphum, parva obtinuerunt hospitia ut antiqua restaurarent atque extruerant monasteria, sicut multis in locis Deus votis Regis favit: et quia experimento comprobarunt mutationem triennalem Priorum localium multum officere desideratis reaedificationibus ex solis eleemosynis faciendis, ideo ea stante necessitate, de Prioribus benemerjtis statuerunt rite observari cap. 2, num. 9, part. 3, Constitutionum, ubi expressis verbis habetur: Ut in conventibus, qui de novo aedificantur, vel in quibus aliqua fabrica magni momenti incoepta cernitur, in his poterit idem Prior bis, et pluries reeligi, si aedificationi conventus conducere videbitur.

Conventus Brachiani, alias Barcenni (di Bracciano) tit. S. Mariae Novellae in provincia Romana, fundatur circa annum 1436 ex concessione Eugenii IV. Dotatus fuit a Principe Ursino de Ursinis magno Siciliae Cancellario, qui eidem coenobio gratis donavit possessionem dell'Ospedaletto, et aliam a S. Cornelia nuncupatam: an. 1459 illi adnexa fuit parva ecclesia S. Sebastiani. Circa annum 1650 in eo Ordinis studia instituta sunt. Tunc habebat annuum proventum scutatorum 2019, et alebat Fratres 23. Evasit coenobium generalitium an. 1651, sed P. Provincialis jurisdictioni restituitur an. 1742. Iterum autem subjectum fuit immediatae P. R.mi Generalis jurisdictioni an. 1788, quo P. Provincialis conventum Mareni pro Brachianensi recepit.

Conventus Brisaci (di Brisach) tit. S. Ethardi in dioecesi Constantiensi an. 1433 pertinebat ad provinciam Rheni. Lubin illius initium refert ad an. 1360.

Conventus Burgokerae, sive Burgoflorae (di Boreskarie) in dioecesi Tuamensi, ad lacum Lough Kare in Hibernia, antea pertinebat ad Ordinem Carmelitarum, transiit autem ad Augustinianos Eremitas an. 1412.

Conventus Buriensis alias Brugensis (di Burgh S. Emunds, alias Burye) in Anglia in Limite Cantabrigiensi extabat an. 1419.

Conventus Caesenae tit. S. Augustini in Romandiola nominatur ad an. 1432. Evasit postea coenobium generalitium.

Conventus Cajetae (di Gaeta), in provincia Terrae Laboris, fundatur an. 1413 a nostrate eximio concionatore Fr. Francisco Mellini de Roma, qui deinde fuit Episcopus Senogalliae. Transiit ad Congregationem S. Joannis de Carbonaria anno 1452.

Conventus Candidae in dioecesi Abellini tit. S. Augustini an. 1424 pertinebat ad provinciam Terrae Laboris.

Conventus Calvimontis an. 1424 spectabat ad provinciam Tolosanam.

Conventus Capuae tit. S. Mariae Magdalenae nominatur ad an. 1423, et an. 1464 habebat titulum S. Augustini. Postea a provincia Terrae Laboris transiit ad Congregationem S. Joannis de Carbonaria.

Conventus Carpi tit. S. Augustini in ditione Ducis Mutinae, fundatur an. 1447 a nostrate P. Fr. Dionysio Vitelleschi de Cornueto, ex donatione Dominae Elisabethae Piae.

Conventus Carthaginis Novae (di Cartagena) tit. S. Joannis Evangelistae, antea extra muros extabat anno 1437; postea translatus fuit intra urbem tit. S. Leandri.

Conventus Calipti in provincia Franciae apud Herreram nominatur ad an. 1426.

Conventus Cassoviae (di Caschaw) in Hungaria ab Imperatore traditur an. 1422 nostrati B. Isaiae Bonero de Cracovia.

Conventus Castri Catini (di Catino) tit. S. Augustini in Sabina nominatur ad an. 1431.

Conventus Castri S. Petri (di Castel-S. Pietro) prope Bononiam tit. S. Bartholomaei extabat anno 1421.

Conventus Certaldi (di Certaldo) in dioecesi S. Miniati in Hetruria erat antea ecclesia collegiata sub tit. Sanctorum Michaelis et Jacobi, quae a Joanne XXIII Augustinianis Eremitis tradita fuit an. 1410.

Conventus Cervariae (di Cervera) tit. S. Augustini in Cathalaunia dimittitur an. 1419; sed reassumitur an. 1573.

Conventus Cerviae tit. S. Georgii in Romandiola nominatur ad annum 1431.

Conventus Cervistensis an. 1424 spectabat ad provinciam Saxoniae.

Conventus Chii (di Scio) in arcipelago graeco fundatur an. 1419. Spectabat ad provinciam Terrae Sanctae.

Conventus Chononii in provincia Narbonae apud Herreram nominatur ad annum 1433.

Conventus Comar, alias Komarae in Danubii insula, vulgo de Schuct, pertinebat ad provinciam Hungariae an. 1424.

Conventus Coniensis provinciae Saxoniae apud Herreram nominatur an. 1431.

Conventus Constantiensis dioecesis, sub tit. S. Mariae, in provincia Rheni refertur apud Herreram ad an. 1417.

Conventus Conturbensis in provincia Castellae nominatur ab Herrera ad an. 1419.

Conventus Corciani tit. S. P. Augustini ad Lacum Trasimenum an. 1425 spectabat ad provinciam Spoletanam.

Conventus Corcyrae (di Corfù) in mari Jonio sub tit. S. Mariae Annuntiatae an. 1419 spectabat ad provinciam Terrae Sanctae.

Conventus Cormendini (di Kermendt) in Hungaria Cisdanubiana extabat an. 1423.

Conventus Corneburgensis (di Komeburg) tit. Domus Sanctae, prope Viennam in Austria, an. 1427 pertinebat ad provinciam Bavariae.

Conventus Cremae tit. S. Jacobi Portae de Ribalta ex donatione DD. Alberti Episcopi Placentini inchoatur an. 1257; sed an. 1434 vel a fundamentis erigitur, vel potius restauratur sub tit S. Augustini, pecuniis ex testamento relictis a D. Thoma Vimercati Cremensi cive, opera, et industria nostratum Fratrum Joannis Rochi Papiensis, et Bartholomaei Cazuli Cremensis, qui jure censendi sunt veluti inceptores celeberrimae Insubricae Congregationis, quae in eodem coenobio an. 1439 instituta fuit.

Conventus Cremiaci (di Cremieu) in Delphinatu nominatur ab Herrera sub nomine Crimiaci ad an. 1425; sed affirmat Lubin illum fundatum fuisse an. 1290 a Delphinis principibus tunc Delphinatus a se nominati Toparchis.

Conventus Cusentinus (di Cosenza) tit. S. Augustini in Calabria an. 1425 spectabat ad provinciam Apuliae, sed an. 1521 ad Congregationem Zampanorum transiit.

Conventus Czuli in Bohemia an. 1419 pertinebat ad provinciam Bohemiae.

Conventus Draceni (di Draguignan) in dioecesi Forojuliensi in Provincia ab Herrera nominatur ad an. 1430; sed videtur jam extitisse an. 1256.

Conventus Drocis (di Dreux) in dioecesi Carnotensi jussu Joannis XXIII traditur Eremitis Augustinensibus an. 1411.

Conventus Dublini (di Dublin) in Hibernia ab Herrera ponitur ad an. 1421. Sed ex Waraeo affirmat Lubin illum sub tit. SS. Trinitatis inchoatum fuisse circa an. 1259.

Conventus Dunmorensis (di Duamor) in dioecesi Tuamensi, Comitatus Galvjensis, in Hibernia fundatus fuit a Berminghamis Athentiae dominis. Nominatur in Ordinis Regestis ad an. 1425.

Conventus Ennegiaci, alias Enneziaci (di Ennezat) tit. B. Mariae Virginis, S. Joannis Baptistae etc. in dioecesi Claromontensi in Arvernia ponitur ab Herrera ad an. 1437. Sed noster Augustinus Lubin agens de provincia Narbonae affirmat illum erectum fuisse a Guilelmo de la Flote domino de Ravel, Franciae Cancellario an. 1324.

Conventus Eslingae (di Eslingen) in Ducatu Wittembergensi tit. S. Augustini an. 1435 pertinebat ad provinciam Rheno-Svevicam. Postea ab haereticis occupatus fuit.

Conventus de Essyek an. 1427 spectabat ad provinciam Hungariae.

Conventus Estenwegensi an. 1423 pertinebat ad provinciam Saxoniae.

Conventus Eugubinus tit. S. Hieronymi in Umbria fundatur circa an. 1414 a quodam P. Fr. Ugolino, et aliis nostratibus super collem uno milliario situm procul ab urbe, utibidem regularis observantia custodiretur. Sed exorto, suadente diabolo, circa illius coenobii Prioratum Fratrum dissidio, unus ex eis, nempe Fr. Ugolinus, preter Ordinis consuetudinem a S. Sede Prioratum obtinuit. Quare major illorum Fratrum, pars indignatione, non quidem contra S. Sedem, sed contra Fr. Ugolinum commota, ab illo conventu recessit, et in aliis coenobiis Superiorum permissu se recepit. Itaque P. Prior Ugolinus pene solus cum paucis Fratribus in illo coenobio remansit; quae res cum ad Summi Pontificis Joannis XXIII aures pervenisset, Confraternitati S. Augustini, quae in vicina Eugubiensi civitate tunc vigebat, illum conventum assignavit, dimisso illinc etiam Priore Fr. Ugolino, ut sic suis et Ordinis impensis disceret rem esse valde suspectam, multisque incommodis obnoxiam in quibuscumque electionibus peragendis statutas leges, atque antiquam consuetudinem pretergredi. Tandem, ad instantiam Guidantonii Comitis Feretri, a Martino V an. 1420 Minoritis Observantibus coenobium illud traditum fuit.

Conventus Eysomli, sive de Ersomio situs super montem in Transilvania an. 1434 spectabat ad provinciam Hungariae.

Conventus Famagustae tit. S. Antonii an. 1431 pertinebat ad provinciam Terrae Sanctae. Sed an. 1570 Cypro insula a Turcis expugnata, eversus fuit.

Conventus Farneti in provincia Romana nominatur apud Herreram ad an. 1423.

Conventus S. Felicis prope Janum in dioecesi Spoletana an. 1450 a Nicolao V traditur nostrati Congregationi Perusinae.

Conventus Fiati (di Fiat) in dioecesi Castrensi in Gallia extabat an. 1425 in provincia Tolosana. Evertitur a Calvinistis circa an. 1576, quo tempore Fr. Antonius de Escrozailles in eodem coenobio ab illis vulneratus, paulo post occubuit. Hic Conventus diversus fuit a coenobio Figiacensi (di Figeac) in pago Cadurcensi ejusdem Tolosanae provinciae, de quo agit Lubin in Orbe Augustiniano pag. 173.

Conventus Florentiae tit. S. Mariae Coeli, extra portam Gatolini, an. 1421 incorporatur coenobio S. Spiritus ut ibidem institueretur observantia regularis. In eodem coenobio Ven. Joannes de Alarcon didicit normam regularis disciplinae, quam postea in Hispaniam invexit.

Conventus Florentiae tit. de Ricorbolis, amotis illinc Monialibus, nostratibus de Observantia ab Eugenio IV traditur an. 1436.

Conventus item Florentiae tit. Chiariti in via S. Galli olim fundatus a Chiarito S. Zenobii Episcopi Florentini ministro; ab eodem Eugenio IV tunc temporis Florentiae degente, dimissis illinc etiam Monialibus, ceditur nostratibus de Observantia an. 1436. Sed nostratibus paulo post abeuntibus, coenobium illud ingressae sunt Moniales Eremitae Ordinis S. Benedicti, quae antea incolebant monasterium S. Bartholomaei, ubi postea erectum fuit Lazaretum. Relicto autem Chiariti coenobio Augustinenses transierunt an. 1453 ad Ecclesiam S. Barnabae, quam spectabiles quidam Florentini cives illis donaverant. De hoc coenobio S. Barnabae in Ordinis Regestis non fit amplius ulla omnino mentio post an. 1465. Videtur transisse ad Moniales Montis Carmeli.

Conventus Frusinonis (di Frosinone) tit. SS. Trinitatis in Campania Romana fundatus fuisse creditur circa an. 1400.

Conventus Fulginii (di Fuligno) tit. S. Nicolai in Umbria, abeuntibus illinc Monachis Olivetanis, traditur nostratibus de Congregatione Perusina ab Episcopo Fulginate Jacobo Berti an. 1435. Concessioni Episcopi accessit an. 1437 Olivetanorum consensio.

Conventus Gamundiae (di Gemundt) tit. SS. Virginis Praesentatae, in dioecesi Augustana in Germania, ab Herrera nominatur ad an. 1417; sed asserit Lubin illum extructum fuisse an. 1140.

Conventus Garegnani, alias Carignani (di Carignano) tit. S. Mariae Gratiarum in dioecesi Taurinensi in Pedemontio an. 1425 spectabat ad provinciam Lombandiae; sed an. 1518 unitus fuit Congregationi ejusdem nominis.

Conventus Gazalae in provincia Spoletana nominatur ab Herrera ad an. 1431.

Conventus S. Geminii (di S. Gemini) in Umbria, in dioecesi Narniae, extabat ad an. 1426 sub titulo S. Joannis.

Conventus Geniensis in provincia Franciae nominatur apud Herreram ad an. 1419.

Conventus Genoae, alias Gionae, sed melius Geaunae (di Geaune) in dioecesi Adurensi, in pago le pays de Chalosse nuncupato, an. 1438 pertinebat ad provinciam Tolosanam.

Conventus Genuae (di Genova) sub tit. S. Mariae de Cella, extra urbem situs in suburbio S. Petri de Arena (diversus ab alio ejusdem nominis) spectabat antea ad Canonicos Regulares S. Augustini, sed an. 1422 ad nostrates transit, illum acceptante P. Fr. Paulo Vivaldi Genuensi, qui tunc degebat in coenobio S. Teclae (postea S. Augustini), ubi prima fundamenta jecit celeberrimae Insubricae Congregationis. Incoeptae a P. Paulo Vivaldi reformationi adhaerebat etiam hoc coenobium S. Petri de Arena, et aliud S. Mariae de Belvedere in Genuae montanis ad mare situm.

Conventus S. Georgii de Surregio, (vulgo Seurre, postea Bellegarde) in dioecesi Vesontionensi, olim extra urbem sub titulo S. Georgii a Baronibus S. Georgii fundatus, postea intra urbem tit. Nostrae Dominae de Consolatione translatus fuit. Nominatur in Ordinis Regestis ad an. 1426.

Conventus Gerfalchi (di Gerfalco) tit. S. Augustini in dioecesi Volaterrana an. 1419 pertinebat ad provinciam Senarum in Tuscia.

Conventus Gonessae, alias Leonissae (di Leonessa) tit. S. Petri, juxta Herreram, et S. Aegidii Abbatis juxta Lubin, nominatur a praefato Herrera ad annum 1422. Spectabat ad provinciam Spoletanam.

Conventus Gorae in provincia Bavariae apud Herreram nominatur ad an. 1438.

Conventus Graniani (di Gragnano) tit. S. Augustini in dioecesi Litterensi an. 1424 pertinebat ad provinciam Neapolitanam.

Conventus de Grotkinser an. 1434 spectabat ad provinciam Bavariae.

Conventus Gualdi - Catanei (di Gualdo - Cataneo) tit. S. Augustini in dioecesi Spoletana nominatur ab Herrera ad an. 1423.

Conventus Hagenoae (di Haganaw) in Alsatia, in dioecesi Argentinensi, tit. S. Augustini an. 1422 spectabat ad provinciam Rheni et Sveviae.

Conventus Hanae (di Any) in Comitatu Limericensi in Hibernia nominatur ab Herrera ad an. 1432.

Conventus Heidelberg, sive Haidelberg tit. B. Mariae in Palatinatu Rheni, ad fluvium Neckar, an. 1435 spectabat ad provinciam Rheni et Sveviae; sed an. 1551 ab haereticis occupatus fuit.

Conventus Jaderae (di Zara) in Dalmatia erigitur circa an. 1422. Spectabat ad provinciam Terrae Sanctae.

Conventus Judemburgensis (di Judenburg in Styria) provinciae Bavariae apud Herreram nominatur ad an. 1423. Postea pertinuit ad provinciam Austriae.

Conventus Labaci (di Laubach) vulgo Lubiana, tit. S. Jacobi in Carniola nominatur in Ordinis Regestis ad an. 1436. Erat coenobium generalitium. Pertinebat antea ad provinciam Bavariae. Situm erat extra urbem, sed quia Turcis Labacensem civitatem oppugnantibus utile esse poterat, idcirco solo aequatum fuit, ejusque loco nostratibus data est intra urbem ecclesia S. Jacobi, quam an. 1513 jactis novis fundamentis ampliarunt. Ob Lutheranorum infestationem nostrates coenobium illud reliquerunt an. 1555.

Conventus Lamballii (di Lamballe) tit. S. Augustini nominatur ab Herrera ad an. 1425; sed refert Lubin illum extructum fuisse an. 1337 ab Oliverio de Tournemine domino de la Hunaudaye, ejusque uxore Isabella de Machecou. Transiit a provincia Franciae ad Communitatem Bituricensem an. 1625.

Conventus Landavii, alias Landoyae (di Landau) in dioecesi Spirensi in Palatinatu nominatur sub tit. S. Augustini ad an. 1422. Spectabat ad provinciam Rheno-Svevicam.

Conventus Laphacensis tit. S. Martini in Carinthia, apud Herreram nominatur ad an. 1431 tamquam membrum provinciae Bavaricae.

Conventus Laugingani (di Laugingen) tit. S. Augustini in dioecesi Augustana nominatur ad an. 1403, quo ibidem Comitia generalia habita sunt, de quibus Pamphilus ita scribit: Miserabilis fuit nostra haec synodus; nam saeviente ibi bello quodam multi ex Fratribus, qui ad Comitia venerant, perierunt... Antea spectabat ad provinciam Bavariae, et postea transiit ad Rheno-Svevicam. Ordo noster coenobium illud cum multis aliis amisit ob sacrilegam rabiem Lutheranorum. A nostrate Fr. Antonino Hohn in sua chronologia provinciae Rheno - Svevicae pag. 43 vocatur conventus Lavinganus, et dicitur fundatus an. 1302 a Comite Palatino Neoburgico.

Conventus Lemovicensis, alias de Lemovico (di Limoges) tit. S. Augustini in suburbio de Mommaille extabat an. 1419.

Conventus Liburni (di Livorno) tit. S. Joannis in Tuscia, nostrati provinciae Pisanae traditur circa an. 1425.

Conventus Lippae in Transilvania tamquam membrum provinciae Hungaricae nominatur a Lubin ad an. 1433. Diversus a conventu Lippae in Bohemia fund. an. 1627.

Conventus Mansi-Puellarum (le Mas Saintes Espuelles) nominatur ab Herrera ad an. 1420 tamquam membrum provinciae Tolosanae. Postea ab haereticis solo aequatus fuit.

Conventus Marchafabae, alias Marquefabae (di Marquefave) diocesis Rivensis, in Occitania ad Garumnam fluvium pertinebat an. 1419 ad provinciam Tolosanam.

Conventus Marciaci, sive Marsiaci (di Marciac) tit. S. Augustini, in dioecesi Ausciensi in Vasconia, an. 1423 recensebatur inter coenobia provinciae Tolosanae.

Conventus Marciallae (di Marzalla) tit. S. Mariae in dioecesi Florentina an. 1420 spectabat ad provinciam Pisanam.

Conventus Mauriologii (di Marvejols, sive Mauriege) in dioecesi Mimatensi extra urbem situs, an. 1420 nominatur inter conventus provinciae Narbonae. An. 1567 ab haereticis solo aequatus, intra urbem postea extructus fuit.

Conventus Mediolani tit. B. Mariae Coronatae, extructus fuit ad honorem S. Nicolai de Tolentino extra portam Cumanam, apud ecclesiam S. Mariae Coronatae, an. 1448 a Blancha Maria Visconti Mediolanensis Ducis Francisci Sfortiae uxore. Spectabat ad Congregationem Insubrae.

Conventus Melfiae (di Melfi) tit. S. Augustini an. 1420 pertinebat ad provinciam Apuliae.

Conventus Memmingae (di Memmingen) in dioecesi Augustana tit. S. Augustini an. 1435 spectabat ad provinciam Bavariae.

Conventus Metarum (di Mets) tit. S. Margaritae in Lotaringia nominatur apud Herreram ad an. 1419; sed refert Lubin nostrates in illam urbem receptos fuisse sub Jacobo Episcopo LXII, qui electu sfuit an. 1247.

Conventus Migt-Arani, alias Mediaranni, prope urbem de Viella, sub tit. Dominae Nostrae de Migaran, in dioecesi Convenarum (di Cominges) an. 1439 spectabat ad provinciam Tolosanam, a qua postea transiit ad provinciam Aragoniae. Circa an. 1506 bellorum tempore per Gallorum gentem, humanae naturae inimico procurante, combustus, devastatus, et solo aequatus, nostratum industria, et Christifidelium eleemosynis reparari coepit.

Conventus Montis Domae, sive Domensis (di Domme) tit. S. Augustini in dioecesi Sarlatensi an. 1419 pertinebat ad provinciam Tolosanam. Transiit postea ad provinciam Aquitaniae.

Conventus Montis Leonis (di Monte-Leone) tit. S. Mariae Annuntiatae fundatur an. 1423 Jacobo de Bonsignoro multa bona donante, et an. 1433 D. Jocobo Ban Montis Leonis Dynasta praefatam Ecclesiam SS. Annuntiatae cum suis domibus liberaliter concedente. A provincia Terrae Laboris transiit postea ad provinciam Calabriae.

Conventus Montis-Lupelli (di Montluel) in dioecesi Lugdunensi an. 1421 spectabat ad provinciam Narbonae.

Conventus Montis Orthoni, tit. S. Mariae, erigitur ad ejusdem montis radices an. 1433 in dioecesi Patavina, et an. 1436 evasit caput Congregationis, quae ab illo coenobio nomen accepit.

Conventus Montis-Regalis (di Montreal) in dioecesi Convenarum in Vasconia, an. 1420 pertinebat ad provinciam Tolosanam.

Conventus Montis Sancti (di Monte-Santo) tit. S. Mariae Magdalenae an. 1420 jam pertinebat ad provinciam Marchiae Anconitanae.

Conventus Morestelli (di Morestel) in dioecesi Viennensi in Delphinatu, an. 1425 recensebatur inter coenobia provinciae Narbonensis.

Conventus Murani, sub tit. S. Christophori prope Venetias, extruitur circa an. 1436. Cum autem an. 1454 noster Ven. Simonetus de Camerino praeter omnium expectationem inter Venetos, et Mediolanensem Ducem sua eloquentia atque industria pacem conciliarit; idcirco Senatus Venetus ad perpetuam hujus rei memoriam, atque in ejusdem Ven. Simoneti gratiam prope illud coenobium erexit templum Pacis, et sic deinceps vocari coepit coenobium S. Christophori de Pace. In praesentiarum autem, coenobio humo aequato, locus ille addictus est hospitio recipiendis civium Venetorum ossibus, donec audiant vocem Filii Dei illos ad resurrectionem vocantis. Ex illo conventu die 9 Novembris an. 1508 ad coelestem patriam transivit noster B. Gratia de Catharo.

Conventus Nazarethensis, alias S. Mariae de Nazareth, in provincia Terrae Laboris nominatur apud Herreram ad an. 1420 tamquam humile, et tenue domicilium.

Conventus Nemburgaforensis provinciae Bavariae legitur apud Herreram ad an. 1437.

Conventus Northausianus, alias Northusensis, ad an. 1438 apud Herreram recensetur inter coenobia provinciae Saxoniae.

Conventus Niceae (di Nizza) tit. S. Martini ponitur ab Herrera sub an. 1420, sed Lubin ubi agit de provincia Provinciae affirmat quod jam an. 1295 nostrates degebant extra urbem versus portam de la Peyrolieres, et quod anno 1393 Ludovicus de Grimaldis de Bevil donavit eis domum intra urbem prope parochiam S. Martini, quam an. 1405 Ecclesia Cathedralis nobis cessit.

Conventus Oblinci (di le Blanc en Berry) tit. S. Joannis Baptistae in dioecesi Bituricensi, ab Herrera nominatur ad annum 1419; sed scribit Lubin agens de Provincia S. Guilelmi, sive de Communitate Bituricensi, illum jam extitisse extra urbem an. 1380.

Conventus Ometensis provinciae Saxoniae nominatur ab Herrera ad an. 1436.

Conventus Orbae in provincia Aragoniae apud Herreram legitur ad an. 1432.

Conventus Ortone (di Ortona) in Aprutio, S. Augustini, an. 1422 spectabat ad provinciam Apuliae, ac postea transiit ad provinciam Aprutinam.

Conventus Padulae, alias Paludae tit. S. Augustini in dioecesi Capitis-Aquei in Principatu Citeriori, an. 1419 pertinebat ad provinciam Neapolitanam.

Conventus Pali tit. S. Nicolai in provincia Romana nominatur ab Herrera ad annum 1422; sed an. 1426 jam fere destructus, jussu P. R.mi Generalis B. Augustini de Roma derelinquitur, bonis omnibus coenobio S. Augustini de Urbe assignatis.

Conventus Palumbarie, tit. S. Nicolai in provincia Romana, Ordini traditur anno 1424 a D. Baptista de Sabellis. Videtur dimissus fuisse an. 1597.

Conventus Pampelonis (di Pamplona) tit. S. Augustini in Regno Navarrae an. 1425 spectabat ad provinciam Castelle.

Conventus Pantizalliae, sive Pontisallic in Germania legitur apud Herreram ad an. 1419. Non indicatur provincia, ad quam spectabat. Forsitan est error in nomenclatione.

Conventus Papiae, tit. Sanctae Mustiolae in provincia Lombardiae, apud Herreram nominatur ad an. 1419; sed Torellius ad an. 1254, numero 19, scribit quod nostrates domum illam incolere coeperunt eodem an. 1254. Cessit Monialibus Olivetanis an. 1565.

Conventus Parzoviae (di Parezow) tit. SS. Corporis Christi, atque Sanctorum Leonardi, et Martini in dioecesi Cracoviensi in Polonia duodecim milliaribus distans a civitate Cranostavia, fundatur an. 1447 a Joanne de Cysion Capitaneo Cracoviensi, et Casimiri Regis Locumtenenti, qui etiam illum satis abunde bonis dotavit, atque privilegiis munivit. Tempore quo scribebat noster Milensius, scilicet an. 1614, non amplius extabat.

Conventus Patavii (di Padova) tit. S. Marci antea spectabat ad provinciam Venetiarum, sed an. 1459 regularem nostri Ordinis vitam profitebatur sub jurisdiccione Congregationis de Monte-Orthono.

Conventus Paulae, tit. S. Catharinae in Calabria, fundatur an. 1433 ex donatione Andreae Graeci, et Antonii de Paula.

Conventus de Peliske, alias Plusche tit. S. Mariae in Hungaria, extabat an. 1427.

Conventus Perusinus (di Perugia) tit. S. Mariae Novellae initium habuit an. 1421. Nam tunc temporis quidam Presbyter Baptista Eugubinus, et alii Presbyteri, et laici, qui pluribus annis vitam eremiticam egerant in Monte Malle, in loco S. Mariae de Saxo nuncupato, et a Perusina urbe duobus circiter milliaribus dissito, propter bellorum molestias, ad locum S. Mariae Novellae juxta portam S. Angeli intra urbem sese receperunt, ibique domo sibi suis manibus extructa vitam eremiticam prosequebantur, nulla tamen adhuc approbata regula fultam. Quapropter, habito etiam vici illius incolarum consensu, a Summo Pontifice impetrarunt ut duo illa loca, nempe S. Mariae de Saxo, et S. Mariae Novellae Ordini Eremitarum S. P. Augustini de Observantia tradere possent, ipsisque eidem Ordini nomen dare liceret. Obtenta itaque Summi Pontificis gratia statim praedicta loca Eremitano Ordini donarunt, et an. 1422 mense Februario Romae in conventu S. Mariae de Populo Augustinianam Observantiam, a Ven. Matthaeo de Introduco inchoatam, amplexi sunt. Evasit postea coenobium S. Mariae Novellae praefatae Reformationis caput, quae ab illo Congregatio Perusina appellari coepit. Supprimitur hoc coenobium an. 1652.

Conventus Perusinus sub titulo S. Mariae de Aquaeductu, sive de Conducto, fundatur a Perusinis circa an. 1414 opera nostratis eximii concionatoris Francisci Mellini nobilis Romani, qui postea fuit Episcopus Senogalliae. Pertinuit coenobium illud ad provinciam Spoletanam.

Conventus Pictaviensis, tit. S. Catharinae, (di Poictiers) nominatur apud Herreram ad an. 1419; sed affirmat Lubin illum fundatum fuisse an. 1346. Transiit a provincia Franciae ad Communitatem Bituricensem.

Conventus Pilznae (di Pilzno) tit. S. Mariae Assumptae, ac SS. Catharinae, ac Barbarae (postea solius S. Catharinae) in dioecesi Cracoviensi in Polonia fundatus fuit ab Uladislao Rege an. 1403.

Conventus Pini (del Pino) in dioecesi Vallisoletana in Castella Veteri, tit. S. Marie de Pino, extabat an. 1438.

Conventus Pratae tit. S. Augustini in dioecesi Aliphana an. 1424 pertinebat ad provinciam Neapolitanam.

Conventus Prati tit. S. Augustini in Hetruria (diversus a coenobio S. Annae) an. 1434 acceptatur a provincia Pisana opera P. Mag. Fr. Francisci de Florentia.

Conventus Ramagensis provinciae Hispaniae, alias Castellae, nominatur apud Herreram ad an. 1433, tom. 2, pag. 366, ubi legitur: Cito sine dubio periit.

Conventus Ransavensis (di Ramsau) situs in loco solitario in quodam colle prope oppidum Hag a Monachiensi urbe sex procul leucis, erigitur an. 1412 a Georgio de Fraunberg ab Hag, Barone de Waronis. Unitur haec domus coenobio Monachiensi an. 1576.

Conventus Ravelli (di Ravello) in provincia Neapolitana tit. S. Augustini extabat an. 1424.

Conventus Razignani, alias Arzignani tit. S. Petri in Marchia Tarvisina, an. 1421 pertinebat ad coenobium Vicentinum.

Conventus Realhamiae (di Reilhane) in Provincia conditur an. 1438 a Comite ejusdem loci.

Conventus Regulae tit. S. Mariae situs intra limites oppidi Rota, vulgo S. Maria de Regla, dioecesis Hispalensis, nominatur ab Herrera ad an. 1427, quo illuc inducta fuit regularis observantia per P. Provincialem Fr. Gundisalvum Sanctolagium jussu B. Augustini de Roma. Antea spectabat ad Canonicos Regulares, sed postea, nempe an. 1399, ad nostrates transiit. Imago B. Mariae Virginis de Regula in illo loco abscondita fuisse creditur tempore Maurorum occupationis, et ipsamet Deipara revelante a quodam Canonico Regulari de coenobio S. Mariae Legionis inventa circa an. 1330. De praefato conventu, sive eremitorio verba faciens noster Thomas Herrera tom. 2, pag. 365, haec scribit: Ad littus maris Oceani fundatus, dives devota Deiparae imagine, miraculis celebri, cui primae ex Indiis ad Hispanias venientes venerationem tribuunt, procul inspecta limina tormentis bellicis salutantes, et prope accedentes Indicarum opum primitias, et vota religiose solvunt... Eo tempore, quo haec scribebat Herrera, conventus ille spectabat ad provinciam Beticae, sive Andaluciae, cum antea ad provinciam Hispaniae, alias Castellae pertinuisset. Post generalem Religiosorum Hispaniae e coenobiis expulsionem anno 1835 a Gubernio peractam, Conventum et ecclesiam cappellanorum nomine servarunt PP. Dominicus Luque et alius ejusdem conventus alumni; quibus paucis abhinc annis defunctis, Fratres Minores S. Francisci de observantia illum a S.mo Domino Leone XIII obtinuere pro Collegio Missionum imperii Marochii; ita tamen ut si quovis tempore ab iis desseratur, ad Augustinenses iterum devenire debeat.

Conventus Reychembachii in provincia Bavariae extabat an. 1423.

Conventus de Resel in Borussia an. 1439 pertinebat ad provinciam Poloniae.

Conventus de Resil provinciae Saxoniae nominatur apud Herreram ad an. 1439.

Conventus Rhemensis (di Reims) in provincia Franciae tit. S. Annae ponitur ab Herrera sub an. 1436; sed videtur a Saccitis ad nostrates transisse circa an. 1340.

Conventus Rhodi (di Rodi) tit. S. Augustini, in ejusdem nominis insula an. 1419 pertinebat ad provinciam Terrae Sanctae. Periit insulam Turcis occupantibus an. 1525.

Conventus Ripe Transonae tit. S. Catharinae in provincia Marchiae Anconitanae jam extabat an. 1432.

Conventus Romae S. Susannae apud Herreram nominatur ad an. 1448, quo tempore spectabat ad provinciam Romanam. Transiit deinde ad Congregationem S. Joannis de Carbonaria, ac postea ad Insubricam. Tandem an. 1587 a Sixto V Monialibus quibusdam, Camilla Summi Pontificis sorore adjuvante, traditus fuit.

Conventus Rotarum in provincia Marchiae Anconitanae nominatur apud Herreram ad an. 1434.

Conventus Rotomagensis (di Roven) tit. S. Annae nominatur ab Herrera ad an. 1420; sed refert Lubin agens de provincia Franciae illum erectum fuisse in parochia S. Maclovii an. 1336.

Conventus Rupellae (la Rochelle) ponitur ab Herrera ad an. 1420; sed illius initia fuere an. 1205 primum in loco la Moulinette vulgo nuncupato tit. S. Nicolai, et postea in urbis medio sub titulo S. Jonii martyris, S. Jon. Pertinebat antea ad provinciam Tolosanam, et postea ad provinciam Franciae. An. 1567 a Calvinistis pene solo aequatur, viginti circiter nostratibus simul interfectis. Reparatur, atque Ordini restituitur an. 1629. Ecclesia postea de novo aediflicata, ad honorem S. Thomae de Villanova eonsecrata fuit.

Conventus Saccae, alias Xaccae (di Sciacca) tit. S. Barnabae, in dioecesi Agrigentina in Sicilia, extabat jam an. 1432.

Conventus Salerni (di Salerno) tit. S. Augustini in provincia Terrae Laboris jam extabat an. 1424.

Conventus S. Salvatoris (S. Sauveur de Valbaines) in dioecesi Sistaricensi di Sisteron, an. 1425 spectabat ad provinciam Provinciae.

Conventus Sanctorum (de los Santos) in Villanubla erectus fuit an. 1431 in eremo ab urbe Vallisoletana quinque milliaribus dissita, donante Ecclesiam quamdam cum redditibus D. Roberto de Moja, Abbate Vallisoletano, opera et industria Ven. Joannis de Alarcon, qui coenobium illud Congregationis Observantiae Hispaniae caput, atque centrum effecit.

Conventus Savarduni (di Saverdum) in dioecesi Rivensi an. 1420 pertinebat ad provinciam Tolosanam.

Conventus Savonae in Liguria Occidentali, tit. S. Leonardi de Nemore, apud Herreram nominatur ad an. 1420.

Conventus Serensis provinciae Narbonae apud Herreram legitur ad an. 1425.

Conventus Seyselli (di Seyssel) in dioecesi Genevensi, et in Sabaudiae limitibus recensetur ab Herrera inter coenobia provinciae Narbonensis ad an. 1425, sed refert Lubin illum an. 1348 extructum fuisse, civibus domum, et locum liberaliter donantibus. Ejusdem coenobii postea praecipui fuere benefactores Sabaudiae Duces.

Conventus Siracusae, tit. S. Mariae de Succursu in Sicilia, quem Herrera vocat nomine S. Luciae, inchoatur an. 1433.

Conventus Sittiae in Creta insula tit. S. Catharinae, an. 1419 jam spectabat ad provinciam Terrae Sanctae. Periit sub Turcarum tyrannide.

Conventus Suessae (di Sessa) tit. SS. Trinitatis in provincia Terrae Laboris, fundatur an. 1413 a nostrate eximio concionatore P. Mag. Fr. Francisco Mellino Romano, qui postea fuit Episcopus Senogalliensis. Transiit ad Cong. S. Joannis de Carbonaria an. 1465.

Conventus de Tanglin ad an. 1424 recensetur apud Herreram inter coenobia provinciae Saxoniae. Illius Conventus alumnus fuit noster DD. Henricus Wugghersim Episcopus Sebastensis.

Conventus Tarsiae tit. S. Jacobi, in dioecesi Rossanensi in Calabria, extruitur anno 1400 tamquam hospitale a Nicolao de Grimaldis Tarsiensi, ab eoque traditur nostratibus an. 1411.

Conventus Theatinus (di Chieti) tit. S. Catharinae in Aprutio extabat jam anno 1425. Spectabat tunc ad provinciam Apuliae, sed postea transiit ad Aprutinam.

Conventus Thetfordensis (di Thetford) in Comitatu Norfolciensi in Anglia nominatur in Ordinis Regestis ad an. 1424. Illius fundator extitit Joannes Gandavensis Dux Lancastriae ex regio Anglorum genere.

Conventus Tordae, alias Thurdae tit. S. Mariae in Transylvania an. 1434 pertinebat ad provinciam Hungariae.

Conventus SS. Trinitatis in Provincia Saxoniae extabat an. 1438.

Conventus sive eremitorium SS. Trinitatis in Patollis in provincia Marchiae Anconitanae nominatur in Ordinis Regestis ad an. 1419.

Conventus Urbini (di Urbino) tit. S. Augustini in Piceno ponitur apud Herreram ad an. 1437; sed affirmat Lubin, ipso quoque Herrera consentiente illum ante an. 1300 erectum fuisse.

Conventus Uttenwilensis (di Uttenweiler) tit. SS. Annuntiatae in Svevia in dioecesi Constantiensi erigitur an. 1450 a tribus nobilibus Bertholdo, Conrado, et Joanne Equitibus Auratis.

Conventus Vallisoleti (di Valladolid) in Castella-Veteri tit. S. Augustini inchoatur an. 1407, fundum donante Roderico Lopez Davalos, Comestabili Regnorum Castellae et Legionis. Diversus est a Collegio Vallisoletano ejusdem nostri Eremitani Ordinis tit. S. Gabrielis, quod aedificari coepit an. 1544 ex testamento D. Mariae de Olmedilla. Inter caeteros illustres praefati S. Augustini coenobii alumnos praecipua mentione digni habentur Ven. Fr. Hieronymus Ortiz, vitae sanctitate, et signis mirabilibus clarus; Fr. Henricus Henriquez, e regio Admirallorum Castellae genere, Castellae Provincialis, Episcopus Uxamensis, et Placentinus; Fr. Augustinus Antolinez, item Castellae Provincialis, primarius Theologiae professor Salmanticensis, Episcopus Civitatensis, et Archiepiscopus Compostellanus; Fr. Antonius de Conderina, Episcopus S. Marthae, ac deinde Guamangae; Fr. Joannes Ruiz, quem ferunt an. 1616 pro defensione Fidei mortem subiisse; Fr. Andreas de Aguado, Episcopus Ariani in Regno Neapolitano; Fr. Antonius de Castro Philippi IV Hispaniarum Regis concionator; et Ven. Fr. Joannes de Alarcon, qui in provinciam Castellae circa annum 1430 regularem observantiam invexit. Illius maxima pars, Religiosis ejectis an. 1835, solo aequata est ad ampliora civitatis peragerda deambulacera; altera cum eleganti ac splendida ecclesia a militibus occupatur ad equorum exercitus annonae receptaculum.

Conventus Vallis Oriolae tit. S. Mariae de Gratia an. 1437 extabat in provincia Aragoniae.

Conventus Varani prope Camerinum in Piceno tit. S. Bartholomaei in Ordinis Regestis ad an. 1426 recensetur inter coenobia provinciae Marchiae Anconitanae.

Conventus Varendini (di Varadeiin) in Transylvania anno 1424 spectabat ad provinciam Hungariae.

Conventus Veliterni (di Velletri) tit. S. Mariae de Horto an. 1443 pertinebat ad provinciam Romanam, sed transiit ad Congregationem Lombardiae circa annum 1548.

Conventus Venusinus (di Venosa) tit. S. Augustini in Apulia extabat jam anno 1424.

Conventus Venzoni (di Venzone) tit. S. Joannis Baptistae, an. 1422 spectabat ad provinciam Marchiae Tarvisinae.

Conventus Veronae tit. S. Juliani, diversus a coenobio S. Euphemiae, an. 1422 a quodam Fr. Joanne de Pedemontio Eremita, qui nostro Ordini nomen dedit, provinciae Marchiae Tarvisinae incorporatur.

Conventus Verularum (di Veroli) tit. S. Augustini in Campania Romana extabat ante an. 1274 extra portam Romanam, et intra oppidum translatus fuisse creditur circa annum 1450, quo tempore illam dioecesim regebat Fr. Clemens Bartholomaei, Romanus, Ordinis Eremitarum S. P. Augustini. Postea titulo SS. Annuntiatae vocari coepit.

Conventus S. Victoriae (di S. Vittoria) tit. S. Augustini in Piceno jam extabat anno 1437.

Conventus Villae Castri, alias Castini (di Villa-Castin) an. 1419 spectabat ad provinciam Castellae.

Conventus Virduni (di Verdun) tit. S. Andreae an. 1426 memoratur inter coenobia provinciae Franciae.

Conventus Vitreii tit. SS. Trinitatis anno 1422 pertinebat ad provinciam Franciae.

Conventus Voltae (la Voute) tit. S. Michaelis in dioecesi, et territorio Vivariensi (di Viviers) an. 1422 extabat in colle procul uno stadio ab oppido; postea Duces de Ventadour illius Castri Toparchae Ecclesiam Castri sui nostratibus huc advocatis donarunt. Pertinuit illud coenobium ad provinciam Narbonae, et Burgundiae.

Conventus Vorzoniensis in Bohemia memoratur in Ordinis Regestis ad an. 1434.

Conventus de Waltheim in Saxonia nominatur in Ordinis Regestis ad an. 1422; anno autem 1515 a provincia transierat ad Congregationem Saxoniae.

Conventus Winsheimensis (di Winsheim) provinciae Bavaricae recensetur ad an. 1435. Videtur tamen jam extitisse an. 1402.

Conventus de Wylac tit. S. Annae in dioecesi Quinque Ecclesiarum situs, anno 1437 refertur inter coenobia provinciae Hungariae.

Conventus Wynchensis an. 1438 memoratur inter coenobia provinciae Bavariae.

Conventus Zalzae in provincia Saxoniae legitur apud Herreram ad an. 1432.

Conventus Ziracobi provinciae Bavariae ponitur ab Herrera sub an. 1431.