CX

DE EREMITIS ORD. S. P. AUGUSTINI IN AETHIOPIA

 

 

 

 

Jam scripsimus sub ipsum horum Additamentorum initium quosdam Africanos eremitas anno 451 propter Vandalorum persecutionem e Mauritania in Aethiopiam sese recepisse. Idipsum confirmat noster Jo. Laurentius Berti in libro de Rebus Gestis S. P. Augustini cap 42 pag. 96 scribens: Circa an. 451 ex Africa in Aetiophiam penetrasse monacos indutos habitu nigro, et zona praecinctos qui apud Aetiopes monasteria aedificarunt. Huc etiam faciunt quae de nostra Eremitana Familia sermonem instituens refert Sabellicus Enneade VII, lib. IX.

Et haec Eremitani Nominis lumina non terris unis, nec uno tempore ad nostram usque aetatem claruere. His paucis annis quibus haec commentabamur, peregre in Italiam delati sunt Eremitanae Observationis quidam ex ea Aethiopia, quae est supra Aegyptum, hi Romanum longo commercio sermonem adepti magnum dicere initiatorum numerum nominis hujus esse in terra, unde profecti essent, conventusque plurimos, quorum certus iniri non posset numerus in tanta terrarum vastitate; quae eo mihi veriora videntur, quo ex Lybia, ubi is pietatis cultus ortus est, facilius potuit in eam terram, quae locorum propinquitate agnata illi est, quam in remotiores oras penetrare, quum Wandalorum injuriam ab initio declinavit... Caeterum extra omnem dubitationem est quod posterioribus etiam temporibus nostri Eremitici Augustiniani Ordinis coenobitae in illa regione adhuc extabant. Nam in Regestis nostratis Generalis Aegidii Viterbiensis sub die 12 Januarii an. 1515 legitur: Fr. Petro Rubeo Aethiopi licentiam damus visitandi S. Jacobum, commendantes eum nostris Patribus.

Eamdem licentiam sub die 20 ejusdem mensis, et anni concessit Fr. Andreae et Fr. Thomae item Aethiopibus. Hic autem obiter animadvertendum esse censeo quod praefati Augustinenses Aethiopes neutiquam habendi sint ceu quidam recentiores nostratum Lusitanorum Goanae Congregationis alumni, eo quia Augustinenses Lusitani non ante annum 1572 in ea regione coenobia fundarunt, unde nonnisi posteriori tempore ad Ethiopicas oras appulerunt, ubi etiam aliquot sibi stationes extruxerunt. Quamobrem jure meritoque conjicere possumus praedictos Augustinenses Eremitas, qui pluribus vicibus causa visitandi loca sancta Romae, et Compostellae praesertim Venetias praeter nostratum expectationem appullerunt, quosdam ramusculos fuisse illius antiquissimae Augustinianae coloniae, quae Vandalorum tempore ducibus Joanne, Pantaleone, et Licano in Aethiopiam transmigravit. Tandem nostris adhuc hisce temporibus quamvis per summam ipsorum perniciem a catholica unitate sejunctos Augustiniani Nominis coenobitas illic reperiri testis est Enciclopedia Popularis edita Taurini an. 1844 tom. I, pag. 47, ubi sermo fit de Abyssinia.

Ad rem quoque hic afferri possunt ea quae in quodam tabularii P. Generalis manuscripto codice sub titulo Portugallo, de Augustiniani Ordinis rebus Aethiopicis, pag. 710, et sequentibus enarrantur sub jurata fide nostratis P. Mag. Evangelistae Perusini, qui anno 1596 erat a secretis P. Gen. Andreae Securani. Refertur itaque in memorato codice quosdam an. Jubilaei 1575, et superioribus annis Venetias appulisse Eremitici Augustiniani Ordinis coenobitas ex Aethiopia venientes, eosque affirmasse in suis regionibus plura quam quadringenta Ordinis coenobia extare, in quorum nonnullis ducenti Fratres, in aliis quinquaginta, in aliquibus vero quadraginta, vel triginta degebant. Horum praeterea aliquot coenobiorum nomina scripta reliquerunt, quae partim ipsissima nomina referunt eorum primaevorum Augustinensium Eremitarum, qui ob metum Vandalorum relicta Mauritania in Aethiopiam transmigrarunt, ibique ut jam superius innuimus, Ordinis coenobia fundarunt. Praefata autem coenobiorum nomina haec sunt quae secuuntur:

1. Ayck. / 2. Arcasale-Maria. / 3. Alleluja. / 4. Ansamaria. / 5. Arata-Maria. / 6. Abesghei. / 7. Arctalo. / 8. Anzorbi. / 9. Axum. / 10. Benghender. / 11. Bancol. / 12. Barababay. / 13. Burghida. / 14. Cantorari. / 15. Caucet. / 16. Ciancorcora. / 17. Cianqua. / 18. Cinconci. / 19. Congar. / 20. Cuat. / 21. Culdeadu. / 22. Cumbuat. / 23. Cosquan. / 24. Datk-Rema. / 25. Dambia. / 26. Dabsan. / 27. Damut. / 28. Dara. / 29. Debraban. / 30. Debrilibanos. / 31. Debra-Maria. / 32. Debracadus. / 33. Deba. / 34. Dima. / 35. Doncoci. / 36. Dibraois. / 37. Debamskir. / 38. Edbud. / 39. Ennecar. / 40. Emmanuel. / 41. Exan. / 42. Forca. / 43. Gabarma. / 44. Gana. / 45. Garagara. / 46. Garima. / 47. Ganta-Georgis. / 48. Gutman. / 49. Joannes. / 50. Lalibela. / 51. Lethiopia. / 52. Macanasclasi. / 53. Maabram-Dague. / 54. Mascuel. / 55. Macala. / 56. Marabetir. / 57. Mesetal. / 58. Mugher. / 59. Oreb. / 60. Orcamba. / 61. Onnemelat. / 62. Pantaleon. / 63. Samuel. / 64. Sabel. / 65 Sagasia. / 66. Savage. / 67. Sadamba. / 68. Senasi. / 69. Sciova. / 70. Sambra Georgis. / 71. Salinlalin. / 72. Saggia. / 73. Sere. / 74. Sambet de Carigna. / 75. Tacara. / 76. Taca-Maria. / 77. Terababularia. / 78. Tegre. / 79. Valdibba. / 80. Vasqueg. / 81. Vuag. / 82. Uri. / 83. Zamben.

Haec, et alia hujusmodi nomina quae brevitatis causa praetermisi, habentur in praememorato manuscripto codice pag. 710, et seq. Utrum autem genuina sint, necne, fides esto apud illos antiquos Aethiopes coenobitas, qui quadringentis circiter ab hinc annis identidem ad Italiae et Hispaniae loca sancta peregrinabantur.